Το Cucina Caruso μαγειρεύει στο Casserole Bistro στο Γέρακα ! Τηλέφωνο κρατήσεων : 210-6618838 (μετά τις 14.00)

Η τηγανητή πατάτα είναι η απόλυτη λιχουδιά στη δικιά μου ιεράρχηση αμαρτιών στο καθημερινό τραπέζι. Αμαρτία στην οποία ενδίδω χωρίς ενοχές, με ορατά βέβαια αποτελέσματα. Ενδίδω, υπό αυστηρές προϋποθέσεις όμως. Γιατί, αν η τηγανητή πατάτα δεν τηρεί τις βασικές προδιαγραφές της τελειότητας, όχι απλά με απωθεί, αλλά με εκνευρίζει. Με χαλάει η ιδέα ένα φαγητό τόσο βασικό και τόσο απλό, να μη μαγειρεύεται όπως αξίζει στη λαχτάρα που δημιουργεί. Και η αλήθεια είναι πως είναι μάλλον σπάνιο να την απολαύσεις όπως θα της έπρεπε, είτε σε σπίτια είτε έξω.

patates tiganites

Το πρότυπο της απόλυτης τηγανητής πατάτας

Όταν μιλάω για τηγανητή πατάτα, μιλάω καταρχάς γι αυτή που είναι κομμένη σε μεσαίο μέγεθος, σε λίγο ακανόνιστα σχήματα που νιώθεις ότι κάποιος την έκοψε στο χέρι. Αυτή που έρχεται στο τραπέζι φρεσκοτηγανισμένη, τραγανή και χρυσαφένια. Με τις κριτσανιστές ακανόνιστες υφές και το μαλακό εσωτερικό. Αρχίζουμε να συνεννοούμαστε τώρα, ε; Την ξέρετε, νομίζω!

patates-tiganites_20131127_0223

Μιλάω όμως και για εκείνη που είναι σε στρογγυλή κοπή –σε ροδέλες σαν παχύ τσιπ– με τις ίδιες όμως λοιπές προδιαγραφές. Που συνοδεύουν ιδανικά φαγητά με σάλτσες και παίζουν το ρόλο της τραγανής παπάρας στο πιάτο. Αυτές που όταν ξεκινάς να τρως είναι τραγανές παντού και σιγά-σιγά το κέντρο τους μουλιάζει στη σάλτσα και παίρνει τις γεύσεις της.

Είναι βέβαια και η άλλη, η  φίνα λεπτοκομμένη σε γαλλικό στυλ, που είναι τραγανή σχεδόν ως τα μέσα. Απ’ αυτές, που τις μισές στην κάθε τηγανιά δυσκολεύεσαι να τις πιάσεις με το πιρούνι, γιατί σπάνε, οπότε χρησιμοποιείς τα δάχτυλα. Γουρουνιές αλά γαλλικά!

Διαφήμιση

Αλλά μιλάω και για κάτι άξεστες,  χωριάτικα χοντροκομμένες  που εντείνουν, σε οριακά επίπεδα, την αντίστιξη του τραγανού περιβλήματος με το μαλακό, αχνιστό εσωτερικό. Ούτε σ’ αυτές λέω όχι. Ειδικά με χοντρό αλάτι από πάνω και σπιτική μαγιονέζα (ή σος ταρτάρ) από δίπλα, για να τις βουτάω μέσα, κατά τη συνήθεια των Φλαμανδών.

πως θα κάνετα τραγανες πατάτες τηγανητές

Αυτές που δεν ανέχομαι απ’ την άλλη, είναι οι πλαδαρές, οι μισοτηγανισμένες, οι λαδερές μέσα και έξω. Και βέβαια αυτές που έρχονται χλιαρές και μαλακές στο τραπέζι. Εκεί μιλάμε για τις πραγματικές αμαρτίες, απ’ τη πλευρά του μάγειρα όμως.

Εδώ και χρόνια λοιπόν, εξελίσσω την τεχνική μου στις τηγανητές πατάτες, με κομβικό σημείο την εφαρμογή των δύο σταδίων τηγανίσματος, για το οποίο είχα γράψει πριν τρία χρόνια: οι πατάτες μπαίνουν στη φριτέζα σε σχετικά υψηλή θερμοκρασία, βγαίνουν λίγο πριν χρυσαφίσουν, αφήνουμε ν’ ανέβει πάλι ψηλά η θερμοκρασία του λαδιού και ξεροτηγανίζονται μετά απ’ έξω, για 1 λεπτό στο καυτό λάδι, ακριβώς πριν σερβιριστούν.

πως θα κάνετα τραγανες πατάτες τηγανητές

Αυτό είναι και το κύριο μυστικό για την επιτυχία τραγανής υφής στις τηγανητές πατάτες και είναι το μίνιμουμ που πρέπει να γίνεται σε κάθε σπίτι που σέβεται την γαστρονομική ηδονή που αξίζει στο πιάτο.

Διαφήμιση

Απ’ τη διπλή, στη τριπλή μέθοδο

Έχοντας μελετήσει τη συνταγή του Heston Blumenthal με τα τρία στάδια μαγειρέματος της τηγανητής πατάτας που κάνει στο τριάστερο εστιατόριό του, το Fat Duck, μπήκα σε διάθεση να εξελίξω την τεχνική μου, ώστε οι πατάτες μου να βγαίνουν ακόμη πιο κριτσανιστές και ταυτόχρονα lighter.

Το βασικό πρόβλημα της συνταγής του Heston είναι ότι δεν είναι πρακτική για την καθημερινότητα των νοικοκυριών. Γιατί, μετά το πρώτο στάδιο, που είναι ο βρασμός  της πατάτας για 20-30’, πρέπει αυτές να κρυώσουν και να μπουν στη κατάψυξη για μία ώρα τουλάχιστον. Αντίστοιχη διαδικασία, με εμβόλιμη την κατάψυξη για άλλη μια ώρα, ισχύει και ανάμεσα στο πρώτο και δεύτερο τηγάνισμα.

πατάτες τηγανητές 3 σταδίων

Ομολογώ πως ούτε και εγώ, που είμαι φανατικός οπαδός του Heston και δεν κολλάω σε πολύπλοκες τεχνικές, θα μπω στον κόπο να τα κάνω όλα αυτά για τις απόλυτες τηγανητές πατάτες. We still have a life outside the kitchen, που λεν και στο χωριό μας.

Μελετώντας όμως την φιλοσοφία της τεχνικής που έχει χρησιμοποιήσει ο Heston, βρήκα τα εξής σημεία κλειδιά:

Διαφήμιση

Πρώτα, θέλει να μαλακώσει το εσωτερικό μέσω βρασμού, χωρίς αυτόν τον ρόλο να τον έχει το τηγάνισμα, ώστε να είναι πιο ελαφρύ το αποτέλεσμα.

Δεύτερον, επιδιώκει να δημιουργήσει ακανόνιστες επιφάνειες πάνω στις πατάτες, βράζοντας τες μέχρι να είναι τόσο μαλακές, που καθώς τρίβονται μεταξύ τους κάνουν γρέζια. Αυτό θα βελτιώσει την τραγανή υφή τους στο τελικό τηγάνισμα.

Τρίτον, επιδιώκει να αφυγράνει όσο το δυνατόν περισσότερο τις πατάτες μέσω της κατάψυξης.

Σημειώνω επίσης ότι, χρησιμοποιώντας την κατάψυξη και βάζοντας μισοπαγωμένη τη πατάτα στη φριτέζα του, η θερμοκρασία στο πρώτο τηγάνισμα είναι μόνο 130ºC για 5’. Υπό άλλες συνθήκες, η χαμηλή αυτή θερμοκρασία (που λογικά θα πέσει τουλάχιστον άλλους 25º βαθμούς με το που θα μπούνε οι πατάτες μέσα) θα επέτρεπε στο λάδι να εισχωρήσει στο εσωτερικό της πατάτας και να τη βαρύνει, αλλά το γεγονός ότι είναι πολύ κρύα μέσα την προστατεύει.

Με αυτά ως δεδομένα, αναζήτησα μια πρακτική λύση που να μπορεί να εφαρμοστεί στην καθημερινότητα απ’ τον καθένα, αλλά και να πλησιάζει κατά το δυνατόν το αποτέλεσμα και τη λογική της τεχνικής του Heston. Και τη βρήκα! Και είναι εξαιρετικά απλή, αρκεί να έχετε φούρνο μικροκυμάτων στο σπίτι.

πως να φτιάξετε τραγανες πατατες τηγανητές

Η Νέα Απλή Τεχνική 3 Σταδίων (Τριπλομαγειρέματος)

Πριν καταγράψω τη νέα συνταγή μου για πατάτες τηγανητές, θέλω να εξηγήσω σύντομα την τεχνική λογική πίσω απ’ αυτή. Γιατί στο Cucina Caruso πιστεύουμε στην “επιστημονική” αιτιολόγηση της μαγειρικής και όχι στα θέσφατα της παραδοσιακής εμπειρικής προσέγγισης. Αυτό επιτρέπει και βαθύτερη γνώση, αλλά και βελτιώσεις σε όσους ακολουθούν μια συνταγή.

Η κεντρική ιδέα στο πρώτο στάδιο είναι ότι είτε βράζουμε τις πατάτες για 10′ σε κατσαρόλα, είτε τις περνάμε απ’ τα μικροκύματα για 7-10’, ώστε εντέλει να βράσουν εσωτερικά για να μαλακώσουν, χωρίς αυτόν τον ρόλο να χρειαστεί να τον παίξει το λάδι. Παράλληλα, με τον τρόπο που το κάνουμε, βγαίνει ατμός που βοηθά στην αφύγρανση.

Για να πετύχουμε γρέζια που θα μεταμορφωθούν σε τραγανή υφή στο τελευταίο τηγάνισμα, χρησιμοποιούμε ανάδευση μέσα σε μεταλλικό σουρωτήρι για μακαρόνια.

πως να φτιάξετε τραγανες πατατες τηγανητές

Για την πρώτη φάση τηγανίσματος, βάζουμε τις πατάτες στους 160ºC ώστε, να μην επιτρέψουμε στο λάδι να εισχωρήσει βαθιά μέσα. Γιατί όσο υψηλότερη η θερμοκρασία του λαδιού, τόσο δεν εισχωρεί αυτό στο εσωτερικό της πατάτας και αντίστροφα.

Και για τη τελική φάση που βγάζει το κριτσανιστό αποτέλεσμα, όπως και ο Heston, τηγανίζουμε στους 180ºC.

Το λάδι τηγανίσματος

Στο θέμα του λαδιού ενώ πολλοί μιλάνε για ηλιέλαιο, αποδείχτηκε μετά από πείραμα, για το οποίο μπορείτε να διαβάσετε όλες τις λεπτομέρειες εδώ, ότι το απλό, φτηνό ραφινέ ελαιόλαδο που συνήθως ονομάουμε “κλασικό” είναι η καλύτερη επιλογή.

Μετά από δοκιμές, αποδείξαμε με τον καθηγητή Δρ. Κώστα Φασσέα του Γεωπονικού Πανεπιστημίου Αθηνών, ότι το καλύτερο λάδι για να πετύχει κανείς τραγανό αποτέλεσμα με διάρκεια είναι το ραφινέ ελαιόλαδο, με διαφορά!

Προσοχή όχι το παρθένο ή έξτρα παρθένο που ΔΕΝ κάνουν για τηγάνισμα μια και έχουν σχετικά χαμηλό σημείο καπνού, αλλά το φτηνό ραφινέ που είναι μίγμα από διαφορετικά ελαιόλαδα και έχει σημείο καπνίσματος πάνω από τους 240°C.  Διαβάστε όλες τις λεπτομέρειες του πως και γιατί στο άρθρο για την έρευνα που κάναμε δοκιμάζοντας ηλιέλαιο, αραβοσιτέλαιο και ραφινέ ελαιόλαδο στο τηγάνισμα προκειμένου να πετύχουμε τραγανό αποτέλεσμα.

πως θα κάνετα τραγανες πατάτες τηγανητές

Η πρώτη ύλη

Εξαιρετικά κρίσιμη στο αποτέλεσμα είναι βέβαια η πρώτη ύλη, η πατάτα δηλαδή που θα χρησιμοποιήσετε, που για το τηγάνισμα ιδανικά θα πρέπει να είναι όσο πιο ξερή γίνεται (λιγότερο ποσοστό υγρασίας).

patates tiganites

Δυστυχώς, στην Ελλάδα δεν έχουμε προδιαγραφές πατάτας για τον καταναλωτή, δεν μετράμε την εσωτερική υγρασία, δεν ξέρουμε τα είδη πατάτας που καλλιεργούνται,  δεν ξέρουμε τον παραγωγό, αλλά μόνο το τοπωνύμιο όπου καλλιεργήθηκαν από κάποιον, κάπως.

Μια δευτερεύουσα δηλαδή πληροφορία που υπονοεί ότι όποια πατάτα βγήκε στη Νάξο, στο Νευροκόπι, στην Κύπρο ή δεν ξέρω πού, θα είναι αυτόματα καλή για πάσα χρήση, ανεξαρτήτως, είδους, παραγωγού ή καλλιέργειας. Πράγμα που προφανώς δεν ισχύει. Οπότε, δυστυχώς δεν μπορώ να σας πω τίποτε περισσότερο από το “να πάρετε καλές πατάτες”, με την ευχή του Θεού, γιατί άλλη πρακτική μέθοδο, το 2014 σε χώρα ευρωπαϊκή, δεν έχουμε… Και το αφήνω εδώ, πριν αρχίσω να χάνω την ψυχραιμία μου.

Που και Πως

πως θα φτιάξετε τραγανες πατατες τηγανητές

Από πλευράς εξοπλισμού, συνιστώ τη χρήση μια απλής αλλά εξαιρετικά αποτελεσματικής φρυτούρας με συρμάτινο καλαθάκι της Fest. Το γεγονός ότι μπορείτε να ανεβάζετε το καλαθάκι στο τέλος της πρώτης φάσης τηγανίσματος και να το ξανακατεβάζετε μετά, σας γλυτώνει χρόνο και προσπάθεια. Επίσης καθώς οι πατάτες μένουν στο διχτάκι μετά το τέλος του τηγανίσματος, πετυχαίνετε το ιδανικό στράγγισμα από λάδι.

traganes PATATES_20131002_0080

Ιδανικό μέσο θέρμανσης στο μαγείρεμα είναι η ζωντανή φλόγα (υγραέριο / φυσικό αέριο ή καλύτερα απ’ όλα επαγγελματικό προπάνιο).

PATATES_20131002_0055

Επίσης, σας προτρέπω να αγοράστε ένα ειδικό θερμόμετρο για να ξέρετε πάντα στα τηγανίσματά σας τη θερμοκρασία, δεδομένου ότι σε πολλές συνταγές ο έλεγχος της θερμοκρασίας κάνει διαφορά στο αποτέλεσμα.

Η ΣΥΝΤΑΓΗ για ΤΡΑΓΑΝΕΣ ΠΑΤΑΤΕΣ ΤΗΓΑΝΗΤΕΣ

Υλικά (για γαρνίρισμα 4 πιάτων):

4 μεγάλες πατάτες (περ. 1,5 κιλό)

1 λτ. κλασικό ελαιόλαδο Χρυσελιά (το οποίο ξαναχρησιμοποιείτε)

ανθός αλατιού για το σερβίρισμα

Παρασκευή:

  1. Προεργασία:

Καθαρίζετε τις πατάτες. Αν τις θέλετε με φλούδι (που το συνιστώ), τις πλένετε και τις περνάτε με σφουγγαράκι κουζίνας. Αν όχι, τις ξεφλουδίζετε κανονικά.

πως θα φτιάξετε τραγανες πατατες τηγανητές

2Α. Αν επιλέξετε να χρησιμοποιήσετε φουρνο μικροκυμμάτων:

Τρυπάτε τις πατάτες με οδοντογλυφίδα ή πιρούνι σε 4-5 σημεία, για να βγάζουν πιο εύκολα τους ατμούς απ’ το κέντρο που ζεσταίνεται. Τις βάζετε στα μικροκύματα, στο φουλ για 7’-10′ ανάλογα με την ένταση του φούρνου σας. Αν βάλετε περισσότερες από 4 μεγάλες πατάτες, προσθέστε 1’ ακόμη.

πως θα φτιάξετε τραγανες πατατες τηγανητές

2Β: Αν βράσετε τις πατάτες:

Βάλτε 1-2 λίτρα νερό στη κατσαρόλα σε μάτι με δυνατή ένταση, ρίξτε αλάτι και βάλτε τις πατάτες μέσα ολόκληρες. Αφού παρεί βράση το νερό, χαμηλώστε την ένταση και σιγοβράστε για 10′. Αφαιρέστε σε ένα σουρωτήρι.

πως θα φτιάξετε τραγανες πατατες τηγανητές

3. Κόβετε και “αγριεύετε” εξωτερικά τις πατάτες: 

Μόλις ολοκληρωθεί το “βράσιμο” της πατάτας είτε στα μικροκύματα,είτε στη κατσαρόλα, τις αφήνετε 1-2’ να κρυώσουν λίγο –ώστε να μην κάψετε τα χέρια σας– και κρατώντας τες με μια πετσέτα, τις κόβετε στο μέγεθος  και σχήμα που θέλετε. Βολεύει να το κάνετε σε ξύλο κοπής.

πως θα φτιάξετε τραγανες πατατες τηγανητές

Στη συνέχεια τις βάζετε, λίγες-λίγες, σε μεγάλο μεταλλικό σουρωτήρι με τρύπες και τις γυρνάτε να ανακατευτούν με κυκλικές κινήσεις, ώστε καθώς τρίβονται στις τρύπες, να “αγιέψουν”, να αποκτήσουν “γρέζια”. Έτσι, κατά το τηγάνισμα θα έχουν περισσότερες επιφάνειες που θα αποκτήσουν τραγανή, κριτσανιστή υφή και βαθύ χρυσό χρώμα.

Παράλληλα, βάζετε τη φρυτούρα με το λάδι να ζεσταθεί σε δυνατή ένταση ώστε αυτό να φτάσει τους 160ºC.

4. Πρώτο στάδιο τηγανίσματος:

Ρίχνετε τις πατάτες στη φρυτούρα σας, ελέγχοντας ότι η θερμοκρασία έχει φτάσει στους 160ºC. Η θερμοκρασία θα πέσει περί τους 30º-40º βαθμούς με το που θα μπούνε οι πατάτες μέσα, οπότε στην πράξη το πρώτο τηγάνισμα γίνεται στους 120º-130ºC. Τις αφήνετε να τηγανιστούν μέχρι να ροδίσουν αρκετά και να είναι “σχεδόν έτοιμες”. Χωρίς να ορίζω με ακρίβεια τον χρόνο (επειδή εξαρτάτε από πολλούς παράγοντες όπως τη ποσότητα του λαδιού, την ένταση της εστίας, το είδος και το κόψιμο της πατάτςας κλπ. ) μπορούμε να πούμε πως το στάδιο αυτό είναι της τάξης των 10′.

πως θα φτιάξετε τραγανες πατατες τηγανητές

Τελειώνοντας το στάδιο αυτό, σηκώνετε το σύρμα με τις ημιέτοιμες πατάτες, πάνω απ’ το λάδι που καίει από κάτω.

5. Δεύτερο στάδιο τηγανίσματος

Καθώς σηκώνετε το σύρμα πάνω απ’ το λάδι, μειώνοντας τη μάζα που απορροφά θερμική ενέργεια, αφήνετε το λάδι να ξανανεβάσει γρήγορα θερμοκρασία (σε 2′-3′) και να φτάσει στους 180ºC που είναι και η ιδανική θερμοκρασία για το τελικό τηγάνισμα.

Μόλις το λάδι φτάσει στους 180ºC, κατεβάζετε με το σύρμα τις πατάτες ξανά μέσα για 1-2’, ώστε να ξεροτηγανιστούν απ’ έξω. Τις βγάζετε, τις κουνάτε πάνω απ’ τη φριτέζα να στραγγίξουν όσο λάδι γίνεται, τις αφήνετε για 1’ τουλάχιστον πάνω σε χαρτί κουζίνας, που θα απορροφήσει τα υπολείμματα λαδιού, και τις σερβίρετε.

πως θα φτιάξετε τραγανες πατατες τηγανητές

Συμπέρασμα

Το πολύ πρακτικό με αυτή τη τεχνική για τέλειες τραγανές τηγανητές πατάτες είναι ότι μπορείτε να ολοκληρώσετε όλα τα στάδια ώρες πριν το σερβίρισμα και απλά να κάνετε το τελικό τηγάνισμα λίγα λεπτά πριν το τραπέζι. Σημειώνω επίσης ότι αν η ποσότητα από πατάτες υπερβαίνει τη χωρητικότητα του συρμάτινου καλαθιού χωρίς στρίμωγμα, καλύτερα να τις κάνετε σε δύο διαδοχικές δόσεις, ειδικά στο πρώτο στάδιο τηγανίσματος.

πως θα φτιάξετε τραγανες πατατες τηγανητές

Το αποτέλεσμα που θα πετύχετε με την μέθοδο που προτείνω είναι αρκετό για να σας δώσει τον τίτλο ‘της καλύτερης σπιτικής τηγανητής πατάτας’, εύκολα και γρήγορα.
Μιας τηγανητής πατάτας που θα ταίριαζε απόλυτα με τη  χαρούμενη, γιορταστική μελωδία του Louis Armstrong, Potato Head Blues…

Print Friendly, PDF & Email
Διαφήμιση
  1. Δεν κάνω ποτέ τηγανιτές πατάτες (βασικά τηγανιτό τίποτα, είναι από τα πράγματα που θα φάω έξω αν τύχει) αλλά η προσέγγιση αυτή θεωρώ είναι πολύ πετυχημένη!

    Πατάτα στο φούρνο μικροκυμάτων έτρωγα σχετικά συχνά μεγαλώνοντας (μη-Ελληνίδα μάνα) και βγαίνει κάτι μεταξύ ψητής και βραστής (την κόβεις στη μέση και την μεταχειρίζεσαι σαν baked-potato).

    Είχα διαβάσει ότι και στα mcdonalds πρώτα περνάει η πατάτα από νερό, μετά τηγανίζεται, καταψύχεται και περνάει από τη φριτέζα στο κατάστημα.

    Στην Γερμανία όπου και μένω τα τελευταία χρόνια οι πατάτες είναι πράγματι χαρακτηρισμένες κατά χρήση συνήθως, για βράσιμο, για φούρνο ή για τηγάνι και είναι γενικά πιο νόστιμες εδώ από την Ελλάδα (ε, εντάξει ας έχουν και κάτι πιο νόστιμο εδώ τέλος πάντων!)

    Προσωπικά κάνω oven frying, (που είναι σαφώς φτωχός συγγενής του πραγματικού) αλλά μπορεί να δοκιμάσω να εφαρμώσω τα μικροκύμματα και σε ασυτό. Πιστεύω θα μπορώ να έχω πολύ δυνατό φούρνο χωρίς να κάψω τις πατάτες (αφού θα είναι σχετικά μαγειρεμένες) χωρίς να μπω στο κόπο του προ-βρασίματος.

    Κατά τα άλλα, αν τύχει στα επόμενα χρόνια να τηγανίσω πατάτα θα δοκιμάσω σίγουρα αυτή τη τεχνική!

  2. Θα γράψω στο άμεσο μέλλον και μια τεχνική για φούρνο μόλις την τελειοποιήσω! Αλλά Στέφανε, εσύ που ξέρεις από μαγειρική εις βάθος, στο συγκεκριμένο άρθρο υπάρχουν πολλά στοιχεία για να το πάει κάποιος παραπέρα. Με τον δικό του τρόπο…

    1. Κύριε Παπαζυμούρη λόγω του ότι τις πατάτες τις κάνω στο φούρνο (με απόλυτη επιτυχία τις περισσότερες φορές!), όχι για πιο υγιεινές, αλλά για ευκολία, θα περιμένω με αγωνία την τεχνική σας!
      Προσωπικά τις βάζω σε αντικολλητικό χαρτί στη σχάρα με αέρα στους 200 βαθμούς, αφού τις ανακατέψω καλά με λάδι, αλάτι, ρίγανη και κάποιες φορές και γλυκιά πάπρικα αλλά και θυμάρι και μου βγαίνουν πολύ καλές.
      Έχω δοκιμάσει επίσης να τις βράσω πρώτα και είχα πολύ καλά αποτελέσματα.

  3. Πολύ έξυπνο, πρακτικό και γρήγορο. Το αποτέλεσμα φαντάζει ήδη λαχταριστό και εντυπωσιακό. Με το που σπέυσω για τραπέζι και έχω και το ελεύθερο γουρουνιάσματος, βουρ για πατάτες! Είναι αστείο το πόσο χαροπαλεύουμε σαν αρχάριες νοικοκυρές σε απόγνωση στο ξεκίνημα, μες στη σύγχυση από τα μιλιούνια διαφορετικών συμβουλών και tips από γιαγιάδες και ίντερνετ… και μάννα εξ ουρανού με τη σειρά του το caruso ήρθε να μας σώσει. Μία ερώτηση έχω! Τα μικροκύμματα δεν είναι βλαβερά για την περίπτωση του βρασμού και της αφύγρανσης; Σίγουρα κερδίζεις χρόνο και κοπιάζεις λιγότερο, απλά ακόμα δεν έχω αποφασίσει αν στο σπιτικό μου θα ήθελα φούρνο μικροκυμμάτων. Έλα όμως που χρειάζεται..

    1. Στη χώρα της φαιδράς πορτοκαλέας οι θεωρίες συνομωσίας οργιάζουν πίσω απ’ το κάθε τι που αποτελεί τεχνολογική και μη πρόοδο, κυρίως λόγω ημιμάθειας, έλλειψης εμπιστοσύνης προς τους θεσμούς και εγγενούς συντηρητισμού. Όταν η FDA ( ο οργανισμός τροφίμων και ποτών των ΗΠΑ) που θεωρώ εξαιρετικά έγκυρο και αυστηρό επιτρέπει την χρήση συσκευών μικροκυμμάτων με πλήρη αιτιολόγηση, εμένα μου είναι αρκετό. Για περισσότερες πληροφορίες επ’ αυτού, εδώ… Ο φούρνος μικροκυμμάτων είναι ιιδιαίτερα χρήσιμος για αποψύξεις, ζεστάματα αλλά όχι απαραίτητος… όπως και το air condition δεν είναι απαραίτητο, και το σεσουάρ κλπ.
      Όσον αφορά στις ετερόκλητες συμβουλές και τιπς στο διαδίκτυο θα συμφωνήσω απόλυτα, ειδικά στο θέμα φαγητό. Ένας απ’ τους λόγους που έφτιαξα το site είναι για να ξεπεράσουμε επιτέλους τις εμπειρικές συμβουλές των γιαγιάδων και τυχάρπαστων σεφ και να αιτιολογούμε τεκμηριωμένα το γιατί πίσω από το κάθε τι που λέμε. Άν μείνετε μαζί μας σας υπόσχομαι πως θα το διαπιστώνετε και σταδιακά θα αποκτήσετε ουσιαστική μαγειρική γνώση. Ό,τι γράφεται εδώ δεν είναι απλά μια γνώμη, γιατί υπάρχει πολύ μελέτη από πίσω. Αλλά βεβαίως δεν τα ξέρουμε όλα…

  4. θα με κανετε να αργησω στην δουλεια αγαπητε!! Χαμενη στο τηγανι!!! Πολυ κατατοπιστικο το ποστ σας, προσωπικα και μετα χρονια αποτυχιων, τωρα πια βραζω και διπλοτηγανιζω.
    εκεινα ομως που με τυραννισαν πολυ ειναι τα νιοκκι, καθετα χωρις αυγο. εκει φαινεται η δεξιοτεχνια καθως και η γνωση και επιλογης της καταλληλης πατατας. εδω που ζω παντως ο αγοραστης διαβαζει: καταλληλες για φουρνο, για τηγανι, για νιοκκι, για βρασιμο κλπ κλπ.
    καλη σας ημερα
    ειρηνη

  5. Εισται υπεροχος.Πατατες με γρεζια κανω και γω αλλα πολυ πιο απλα.Κοβω τις πατατες ροδελες μολις τις ριξω στο κατσαρολακι τις σκεπαζω,χαμηλωνω στο ελαχιστο να βραζουν με το λαδι αρκετη ωρα,ανακατευω αρκετες φορες να κανουν γρεζια,αδειαζω το καπακι απ τα υγρα και τελος δυναμωνω τη φωτια για ξεροψημα.Κολαση τις τρωω μονο τα Χριστουγενα,το Πασχα και το δεκαπενταυγουστο δυστυχως,Δε τις κανω επιστημονικα οπως εσεις αλλα η λατρεια μου για τις πατατες βρηκε αυτο τον τροποΑν εχουν κρυωσει πολυ τις ξανατηγανιζω πριν το σερβιρισμα..

  6. Μια δικη μου σημειωση, οταν κανω 2 τηγανιες και η πρωτη καθεται εκτος τηγανιου περιμενοντας το δευτερο τηγανισμα,τις σκουπιζω με χαρτι κουζινας γιατι κρυωνοντας απορροφαν και το λαδι και παπαριαζουν.
    Οι ηλεκτρονικοι/χρυσοχοοι που τυχαινει να εχουν μπανιερα υπερηχων μπορουν να δοκιμασουν τη συνταγη του Myhrvold http://www.scientificamerican.com/article/ultrasonic-french-fries/ (την κατοχυρωσε και με πατεντα http://www.google.com/patents/US20120070547 )
    Επισης εμενα μου αρεσε η συνταγη του jamie oliver που τις κανει φουρνοτηγανητες κατα την αποψη μου.(τις βραζει, τις χτυπαει να κανουν γρεζια,τις ψηνει, τις συμπιεζει και τις ξαναψηνει) http://youtu.be/b1bXQlWLl7U

  7. Γεια σου, πρώτη φορά γράφω σχόλιο ή με κάποιο τρόπο επικοινωνώ μαζί σου.Χαίρομαι πολύ που βρίσκομαι και εγώ σε αυτή την όμορφη και… γευστική παρέα.
    Για αρχή θα διαφωνήσω έντονα όσων αφορά τα λάδια για το τηγάνισμα και θα παραθέσω το παρακάτω άρθρο. Θα με συγχωρέσεις , αλλά ακόμα και το πυρηνέλαιο είναι ανώτερο και ανθεκτικότερο στις υψηλές θερμοκρασίες του ηλιελαίου Πόσο μάλλον του ελαιολάδου.Ευχαριστώ Ψάξτο!

    Λάδια για τηγάνισμα. Ποιά είναι τα πιό κατάλληλα? Τι συμβαίνει με τα οξέα?

    Επικρατεί η εσφαλμένη αντίληψη, απόρροια της έντονης διαφήμισης των αναλόγων προϊόντων, ότι τα καλύτερα ελαία για το τηγάνισμα είναι τα σπορέλαια. Σιούτο συντελεί και το ανοιχτό τους χρώμα, που συνειρμικά παραπέμπει στην καθαρότητα και στην αγνότητα του προϊόντος.

    Ας ξεκινήσουν όμως από την αρχή, αναφέροντας κάποιες παραμέτρους, που θα μας βοηθήσουν να κατανοήσουμε μερικά πράγματα για τις ιδιότητες των διαφόρων ελαίων.

    Η πρώτη σημαντική ιδιότητα που πρέπει να έχει ένα έλαιο, που θα χρησιμοποιηθεί για τηγάνισμα και θα εκτεθεί σε υψηλές θερμοκρασίες, είναι η σταθερότητα. Είναι πολύ σημαντικό ένα έλαιο να μην φτάνει στο “σημείο καπνού” σε χαμηλές θερμοκρασίες. Στην θερμοκρασία που ορίζεται ως “σημείο καπνού” (όταν δηλαδή το έλαιο αρχίζει ουσιαστικά να καίγεται και να καπνίζει) συμβαίνει το φαινόμενο της πυρόλυσης, που είναι μια διαδικασία θερμοχημείας αποσύνθεσης των οργανικών συστατικών του λαδιού. Κατά την διάρκεια της πυρόλυσης, παράγονται πτητικές ενώσεις με έντονα δυσάρεστη γεύση και οσμή (ακρυλαλδεϋδη ή ακρολεϊνη) οι οποιες επιπροσθετα, ειναι τοξικες. Ετσι τα διαφορα ελαια, με την εκθεση τους στις υψηλες θερμοκρασιες, που απαιτουνται κατα την διαρκεια του τηγανισματος, υποκεινται σε αλλοιωσεις της μοριακης τους δομης, με αποτελεσμα να παραγουν τοξικες ενωσεις, οι οποιες συσσωρευονται στον οργανισμο μας, μετα απο την καταναλωση των προίοντων με τα οποια ηρθαν σε επαφη. Αναφερω ενδεικτικα το σημειο καπνου μερικων ελαιων : στεροποιημενο λαρδι >260 °C, ραφιναρισμενο φοινικελαιο 240°C, εξτρα παρθενο ελαιολαδο 210°C, αραχιδελαιο 180 °C, ηλιελαιο 160°C, σογιελαιο 130°C, καλαμποκελαιο <130°C.

    Εκτος απο το “σημειο καπνου” ενος λαδιου, η ευκολια με την οποια σχηματιζονται αυτες οι τοσο βλαβερες ουσιες, εξαρταται επισης απο την θερμοκρασια και τον χρονο εκθεσης του σ’αυτην, καθως και απο την περιεκτικοτητα του σε πολυακορεστα λιπαρα οξεα. Τα διασημα ω3 λιπαρα οξεα, που τοσο χρησιμα ειναι στην προστασια του καρδιαγγειακου, οταν καταναλωθουν ωμα, με την επιδραση της θερμοτητας γιανονται εξαιρετικα ασταθη, με τα αποτελεσμα τα αρνητικα αποτελεσματα που περιγραψαμε στην διαδικασια της πυρολυσης. Οσο μεγαλυτερη ειναι η περιεκτικοτητα σε πολυακορεστα, τοσο πιο ευαισθητο ειναι το ελαιο. Για τον ιδιο λογο, αντενδεικνυται πληρως και η χρηση της μαργαρινης στο τηγανισμα, παρ’ολες τις εγγυησεις για την φυτικη της προελευση. Αναφερω ενδεικτικα τις περιεκτκοτητες σε πολυακορεστα μερικων ελαιων : ελαιολαδο 10%, αραχιδελαιο (φυστικελαιο) 30%, καλαμποκελαιο 60%, σογιελαιο 63% και ηλιελαιο 65%.

    Εκτος απο τα φυσικα ελαια, ραφιναρισμενα ή μη, υπαρχει και μια ακομη κατηγορια ελαιων, τα τροποποιημενα. Αυτη η κατηγορια ελαιων, εχει σαν βαση παλι τα διαφορα σπορελαια στα οποια προστιθεται χημικα επεξεργασμενη λιπαρη ουσια φυτικης προελευσης, συνηθως φοινικελαιο, το οποιο χρησιμοποιειται και στην παρασκευη μαργαρινων και ενοχοποιηθηκε, εκτος των αλλων, και για καρκινογενεση. Το φοινικελαιο, στην αρχικη του μορφη ειναι μια στερεη μαζα, που με καταλληλη επεξεργασια αποκτα την υγρη μορφη. Ετσι πετυχαινουν τα ελαια αυτα να αποτελουνται απο δυο φασεις, μια στερεη και μια υγρη, πλησιαζουν δηλαδη την δομη του λαρδιου, πραγμα που τους δινει πρωτα απ’ολα μεγαλη αντοχη στις υψηλες θερμοκρασιες, αλλα και απουσια αφρου και γευσης. Η απουσια γευσης τα κανει καταλληλα για τροφες που ειναι απο την φυση τους γευστικες, οπως πχ το ψαρι και εντελως ακαταλληλα πχ για να τηγανισετε πατατες. Δεδομενης της προσωπικης μου αντιθεσης σε πασης φυσεως επεξεργασμενη τροφη, αν και αποτελουν τη ευκολη και φαινομενικα ασφαλη λυση, τα απορριπτω εξ’αρχης.

    Οπως μπορειτε πολυ ευκολα να συμπερανετε απο τα παραπανω, τα πολυδιαφημισμενα σπορελαια δεν ειναι και τα πλεον καταλληλα για το τηγανι. Μαλιστα, σε αρκετες Ευρωπαϊκες χωρες, υπαρχει ειδικη σημανση επανω στις συσκευασιες των προϊοντων, που προειδοποιει οτι ειναι ακαταταλληλα για την συγκεκριμενη χρηση, ή εχει ενα σηματακι με ενα τηγανι με το γνωστο απαγορευτικο σημα Χ και την λεξη “no”. Κατι τετοιο δεν ισχυει βεβαια στην Ελλαδα, οπου αντι να προωθουμε το εξαιρετικο μας ελαιολαδο, που οπως μπορειτε πολυ ευκολα να συμπερανετε ειναι το καλυτερο λαδι που υπαρχει (τοσο απο αποψη ασφαλειας αλλα και απο θρεπτικη αποψη), αποπροσανατολιζουμε το καταναλωτικο κοινο με παραπλανητικες διαφημισεις.

    Ας πουμε και λιγα λογια για τα ζωικης προελευσης λιπη. Μερικες φορες ειναι απαραιτητο να χρησιμοποιησουμε βουτυρο σε καποια συνταγη, για να ενισχυσουμε την γευση. Μπορουμε να χρησιμοποιησουμε το φρεσκο βουτυρο για ενα συντομο σωταρισμα. Οταν θελουμε να τηγανισουμε μεσα σε βουτυρο, τοτε πρεπει να χρησιμοποιησουμε το λεγομενο “καθαρισμενο βουτυρο”. Κατα την απλη διαδικασια του καθαρισμου του βουτυρου, απομακρυνουμε το πρωτεϊνικο του περιεχομενο (βασικα την καζεϊνη), που δεν ειναι ανθεκτικο στην θερμικη επεξεργασια, και κραταμε μονο την λιπαρη ουσια. Τελος το στερεοποιημενο λαρδι, του οποιου η χρηση ειναι μαλλον αδιανοητη στην συγχρονη Ελληνικη κουζινα, ειναι η πιο ανθεκτικη λιπαρη ουσια που υπαρχει! Ας μην ξεχναμε οτι εχει “σημειο καπνου” πανω απο τους 260°C! Το λαρδι, χρησιμοποιειται ακομη και σημερα στην Ιταλικη κουζινα, και το παραδοξο ειναι οτι το χρησιμοποιουν για να τηγανισουν πιο πολυ γλυκα παρασκευασματα. Απο προσωπικη πειρα σας συνιστω να το δοκιμασετε, αν και φυσικα δεν ειναι κατι που μπορειτε να το χρησιμοποιειτε καθημερινα, λογω της υψηλης περιεκτικοτητας σε χοληστερινη; τα τηγανητα στο λαρδι σχηματιζουν μια απιστευτα τραγανη κρουστα, ενω παραμενουν ζουμερα στο εσωτερικο τους.

    Ανακεφαλαιωνοντας, καταληγουμε στο συμπερασμα, οτι το καλυτερο λαδι για το τηγανισμα ειναι το ελαιολαδο. Το ελαιολαδο βεβαια, εχει διαβαθμισεις : παρθενο εξτρα και παρθενο ελαιολαδο; αυτα ειναι τα φυσικα βρωσιμα ελαια, που δεν απαιτουν παιρεταιρω επεξεργασια για να καταναλωθουν. Υπαρχουν επισης το ελαιολαδο λαμπάντε και το ελαιολαδο κονράντε, τα οποια προερχονται απο τα υπολειμματα της συνθλιψης των ελιων ή απο κατωτερης ποιοτητας ελιες, εχουν υψηλη οξυτητα ή στερουνται καθαροτητας και απαιτουν παιρεταιρω επεξεργασια (ραφιναρισμα) πριν διατεθουν για καταναλωση. Με αυτον τον τροπο παιρνουμε το απλο ή αγνο ελαιολαδο αλλα και το ραφιναρισμενο, των οποιων η χρηση θα πρεπει να αποφευγεται, γιατι εχουν υποστει χημικη επεξεργασια και σαφως υστερουν σε ποιοτητα; βεβαια, ειναι παλι καταλληλοτερα για το τηγανισμα απο τα σπορελαια. Να εχετε υπ’οψιν σας, οτι το παρθενο εξτρα, εκτος απο την υψηλοτερη τιμη, εχει και πιο εντονη γευση ελιας, κατι που δεν αρεσει σε ολους. Χρησιμοποιηστε το για να τηγανισετε τις κλασσικες πατατες, λαχανικα, κρεας ή κοτοπουλο. Για το ψαρι καλυτερα να χρησιμοποιησετε το απλο ελαιολαδο, το οποιο παρασκευαζεται απο παρθενο ελαιολαδο με προσμιξη απο πυρηνελαιο, και εχει λιγοτερο εντονη γευση. Αμεσως μετα το ελαιολαδο ερχεται το αραχιδελαιο, το οποιο δυστυχως δεν κυκλοφορει στη Ελλαδα. Το αραχιδελαιο ειναι καταλληλο και για το τηγανισμα των γλυκων, καθως εχει εντελως ουδετερη γευση. Τελευταιο στην λιστα ερχεται το ηλιελαιο.

    Τα ελαια που δεν θα πρεπει να μπουν ποτε στο τηγανι σας ειναι : το καλαμποκελαιο, το σογιελαιο, το σπορελαιο (μιγμα απο ελαια διαφορων σπορων) και φυσικα οι μαργαρινες. Για λογους δεοντολογιας, οπως εξεθεσα παραπανω, προσωπικα θα απεκλεια και τα τροποποιημενα ελαια για τηγανισμα.

    Ακολουθουν μερικες γενικες συμβουλες για το τηγανισμα των τροφων :

    – χρησιμοποιειτε μονο λαδια που ειναι ανθεκτικα σε υψηλες θερμοκρασιες και επομενως καταλληλα για το τηγανισμα (τους λογους τους εκθεσαμε εκτενως παραπανω)

    – κοψτε τις τροφες που θα τηγανισετε σε μικρα κομματια

    – φροντιστε να περιεχουν οσο το δυνατον λιγοτερο νερο, στραγγιζοντας τες πολυ καλα ή σκουπιζοντας τες με απορροφητικο χαρτι

    – μην προσθετετε αλατι ή ζαχαρη πριν ή κατα το τηγανισμα, αλλα ουτε και μπαχαρικα; συντελουν στην καταστροφη της χημικης δομης των χρησιμοποιουμενων ελαιων και στην δημιουργια τοξικων ουσιων κατα την διαρκεια του τηγανισματος

    – η προσθηκη αλατιου στα υλικα για το παναρισμα των τροφων, τις αφυδατωνει, συγκεντρωνει την υγρασια στην επιφανεια και δεν βοηθα στην δημιουργια της εξωτερικης κρουστας

    – αλατιστε και αρωματιστε τα τηγανητα σας μετα το τηγανισμα

    – μην τσιγγουνευεστε : χρησιμοποιειστε παντα αφθονο ελαιο, μεσα στο οποιο οι τροφες θα πρεπει να επιπλεουν

    – η θερμοκρασια του ελαιου, κατα την προετοιμασια για το τηγανισμα, δεν θα πρεπει να ξεπερασει τους 180°C; αν διαθετετε φριτεζα, συμβουλευτητε το θερμομετρο της

    – ρυθμιστε την θερμοκρασια της εστιας, ωστε να διατηρειτε σταθερη την θερμοκρασια του ελαιου; οταν προσθεστε τις τροφες στο τηγανι, που σιγουρα ειναι κρυες σε σχεση με το λαδι, ανεβαστε την για λιγο και μετα παλι αυξομοιωστε την (υπολογιζεται οτι η θερμοκρασια του λαδιου πεφτει κατα 40°C καθε φορα που προσθετετε ενα νεο κομματι για τηγανισμα)

    – οι τροφες που θα τηγανισετε, πρεπει να ειναι σε θερμοκρασια περιβαλλοντος, ετσι ωστε να μην κατεβαζουν πολυ την θερμοκρασια του λαδιου

    – μην γεμιζετε το τηγανι; τηγανιζετε μικρες ποσοτητες τροφων, ετσι ωστε να μην πεφτει αποτομα η θερμοκρασια του λαδιου

    – τα μεγάλα κομμάτια τροφών τηγανίστε τα σε μέτρια φωτιά και για μεγαλύτερο χρονικό διάστημα, ενώ τα μικρά κομμάτια σε δυνατή φωτιά και για σύντομο χρόνο

    – φυσικά προσέχετε ώστε να μην καεί το λάδι μέσα στο οποίο θα τηγανίσετε; εκτός των άλλων υπάρχει και κίνδυνος ανάφλεξης!

    – καλύτερα να πετάξετε το λάδι που έχετε ήδη χρησιμοποιήσει, και να μην προσθέτετε καινούργιο μέσα στο τηγάνι; όταν αναμειχτούν τα δυο έλαια, τότε αποσυντίθενται ακόμη πιο γρήγορα με την επίδραση της υψηλής θερμοκρασίας

    – καλύτερα να χρησιμοποιείτε το λάδι για το τηγάνισμα μόνο μια φορά και να μην το συγκεντρώνετε για επόμενες χρήσεις

    – αν τηγανίζετε σε φριτέζα, μην χρησιμοποιείτε το ίδιο λάδι για πάνω από δυο φορές

    – μόλις βγάλετε τις τροφές από το τηγάνι, ακουμπήστε τες επάνω σε απορροφητικό χαρτί, ώστε να απομακρυνθεί το περιττό λάδι πριν τις σερβίρετε.

    – Και για να εχετε μια ιδεα για τις θερμοκρασιες που αναπτυσσονται κατα το τηγανισμα, ακολουθει ενας μικρος πινακας :

    φωτια θερμοκρασια χρονος που απαιτειται για να ροδισει ενας κυβος ψωμιου
    δυνατη 180 °C 20 δευτερολεπτα
    μετρια 160 °C 30 δευτερολεπτα
    χαμηλη 140 °C 40 δευτερολεπτα

  8. τρομερή συνταγή οπως τη διαβάζω κ. Δημήτρη αλλά δεν έχω φριτέζα και φούρνο μικροκυμάτων. Δεν υπάρχει κάποια παραλλαγή που να μου δίνει ένα τουλάχιστον ικανοποιητικό αποτέλεσμα;

    1. Άντι για φούρνο μικροκυμμάτων, βράστε απλά τις πατάτες για 10 λεπτά. Αντί για φριτέζα χρησιμοποιήστε κατσαρόλα με σύρμα ειδικό για πατάτες. Στη χειρότερη, τηγάνι με ψηλά τοιχώματα για να μπεί αρκετό λάδι και να μην γίνει κανένα ατύχημα. Οι παραλλαγές αυτές είναι θεμιτές προσαρμογές, αλλά τα δυό τηγανίσματα το ένα σε πιο χαμηλή θερμοκρασία και το άλλο πιο ψηλά είναι η ουσία.

  9. Επιτρεψτε ενα σχολιο,λιγακι εκτος θεματος του αρθρου,και γνωριζοντας πως ενδεχομενως να χαρακτηριστω και “γραφικος”,αλλα οντως εχετε σε τοσο μεγαλη εκτιμηση τον FDA,εναν οργανισμο τροφιμων μιας χωρας που η ποιοτητα τροφης – εκεινης που ειναι προσβασιμη στο ευρυ κοινο φυσικα – ειναι τοσο χαμηλη?Κι επειδη παραθεσατε κι ενα συνδεσμο σας επισυναπτω αυτο :
    Less is known about what happens to people exposed to low levels of microwaves. Controlled, long-term studies involving large numbers of people have not been conducted to assess the impact of low level microwave energy on humans. Much research has been done with experimental animals, but it is difficult to translate the effects of microwaves on animals to possible effects on humans. For one thing, there are differences in the way animals and humans absorb microwaves. For another, experimental conditions can’t exactly simulate the conditions under which people use microwave ovens. However, these studies do help us better understand the possible effects of radiation.

    The fact that many scientific questions about exposure to low-levels of microwaves are not yet answered require FDA to continue to enforcement of radiation protection requirements. Consumers should take certain common sense precautions.
    Αρα για ποια πληρη αιτιολογηση μιλατε ακριβως…..??Τελος παντων,δεν ειχα σκοπο να ασχοληθω με την αναφορα σας στον FDA αλλα μιλησατε για ημιαμαθεια,συντηρητισμο κι ελλειψη εμπιστοσυνης στην τεχνολογια και στους θεσμους(σαν μας λετε δηλαδη πως οι θεσμοι ειναι αδιαβλητοι οποιασδηποτε διαπλοκης και που ειδικα,στην Αμερικη)την ιδια στιγμη που ερευνες ενοχοποιουν τους φουρνους μικροκυματων.
    Δυστυχως στο ιδιο αρθρο σας επιασα “foul” και στο θεμα του ραφιναρισμενου ελαιολαδου.Δε θα επεκταθω διοτι ειναι πολυ ευκολο για το καθενα να κανει μια ερευνα σχετικα με τη ποιοτητα του.

  10. Πολύ ενδιαφέρον άρθρο. Θα ήθελα να ρωτήσω σε τι νερό βράζετε τις πατάτες γενικά? Οι περισσότεροι προσθέτουν τις πατάτες σε κρύο νερο και τις αφήνουν να βράσουν ενώ άλλοι απευθείας σε βραστό για να διατηρήσουν οι πατάτες τη γεύση και τις βιταμίνες τους.. Εσείς τι προτιμάτε? Ευχαριστώ εκ των προτέρων

  11. Πολύ ωραία και έξυπνη συνταγή.
    Η αλήθεια είναι ότι τις καλύτερες πατάτες που έχω φάει τις έφτιαχνε η γιαγιά μου. Δεκαετία ’80 σε ορεινό (πολύ ορεινό όμως) χωριό των Χανίων τηγάνιζε τις πατάτες, από τον κήπο της, σε πυρομάχι όπου στη φωτιά καίγονταν κυπαρισσι κ ελια. Δέντρα σε αφθονία στο χωριό μου. Είναι μαγικό πως οι χοντροκομμενες πατάτες που τηγανίζονταν σε άφθονο λάδι έπαιρναν τις μυρωδιές από τα ξύλα…. Αξίζει να το προσπαθήσει κάποιος που βρίσκεται στο χωριό του.(προσοχή το κυπαρίσσι πλέον απαγορεύεται να το κόψεις)

  12. εγώ για να μην χρονοτριβώ, κόβω εξαρχής τις πατάτες-συνήθως ούτε πολύ λεπτές ούτε παχιές,sticks-και τις βράζω 2 με 3 λεπτά.αν θέλετε βάζετε και λίγες σταγόνες χυμό λεμονιού για να μην διαλυθούν.τις σουρώνω,κι έπειτα λίγες-λίγες στο τηγάνι.στην αρχή σε δυνατή φωτιά,και μόλις δείτε οτι μπήκε το λαδάκι μέσα στις πατάτες(αρχίζει και γίνονται διάφανες),χαμηλώνω τη φωτιά(με μέγιστη βαθμίδα το 9 ,βάζω το “μάτι” στο 6)και σιγοτηγανίζονται.όταν δείχνουν να πιάνουν κρούστα από την μια πλευρά τις ανακατεύετε.αν τις θέλετε πολύ τραγανές,στο τέλος δυναμώνετε ξανά την φωτιά για περίπου 2 λεπτά-η’όσο τις θέλετε εσείς.αν όχι,τότε είναι έτοιμες.χρυσοκίτρινες και τραγανές!μπορείτε να τις γαρνίρετε με τριμμένο τυρί,ρίγανη η΄όποιο άλλο μπαχαρικό λατρεύει ο ουρανίσκος σας!
    μην σας ακούγεται κουραστικό.μην ξεχνάτε ότι η κάθε τηγανιά παίρνει μερικά λεπτά μόνο!
    όσον αφορά στο λάδι,εγώ βάζω αρκετό,τόσο όσο να καλύπτουν το κάθε stick λίγο πιο πάνω από το μέσον του,κι όχι να κολυμπάνε οι πατάτες στο λάδι(το στυλ φριτέζα δεν το προτιμώ).προτιμώ να προσθέτω κάθε τόσο που χρειάζεται(ρουφάνε το λαδάκι οι πατατούλες) παρά να τηγανίζω στο ίδιο λάδι όλες μου τις τηγανιές!

  13. Signomi gia ta ksena gramata(1ti kai televta). EImai latris ton tiganiton pataton. Mou aresei i epistimoniki tha elega proseggisi. Kratontas ta kalitera tis tiganitis patatas ,prosthesate to na einai igieines .pou se avtin tin periptosi den einai katholou evkolo. Ena megalo evxaristo. Avtin tin ora psino me tin diki sas sintagi ta gemista. Tha sas enimeroso gia to apotelesma.,kai echo ksenous kai Ellines, ta paidia mou me tis oikogenies tous )

  14. Μετά από τόσες συνταγές σας που προτείνετε την χρήση θερμόμετρου μαγειρικής σκοπεύω να αγοράσω ένα! Έχετε κάποια πρόταση; Με τα θερμόμετρα κρέατος μπορούμε να μετρήσουμε και θερμοκρασία λαδιού, έχουν την ίδια χρήση; Ευχαριστώ πολύ προκαταβολικά και συγχαρητήρια για την εξαιρετική σας δουλειά!

    1. Προτείνω ανεπιφύλακτα αυτό που χρησιμοποιούν όλοι οι σοβαροί επαγγελματίες, το Thermapen 3 που θα το βρείτε μέσω Amazon , δεν νομιζω να πουλιέται στην Ελλάδα. Είανι “στιγμιαίο”, δηλαδή γρήγορο και μπορεί να εφαρμοστεί σε κρέατα , ή και υγρά (τηγάνισμα). Στο φούρνο δεν κάνει με την εννοια ότι μπορείτε να το αφήσετε μέσα, αλλά μπορείτε να κάνετε στιγμιαίες θερμομετρησεις αν ανοίξετε την πόρτα. Είναι λειτουργικά εξαιρετικό και δεν χαλάει όπως τα προηγούμενα 4-5 που είχα…

Your email address will not be published. Required fields are marked *