Η γνωστή, αγαπημένη ελληνική μπύρα ΑΛΦΑ, μου ζήτησε ως fοοd blogger, να γράψω tips για μια Τσικνοπέμπτη στο σπίτι, παρέα με μπύρα και φίλους. Εγώ τα ενσωμάτωσα σε μια “ανοικτή επιστολή”, προς τον Άντρα του σπιτιού, ‘το καμάρι του μπάρμπεκιου’ που θα κληθεί να υπερασπιστεί την τιμή του, πίσω απ’ το παραπέτασμα της τσίκνας.
Προς Άνδρες με Άλφα Κεφαλαίο, Ανοικτή Επιστολή
ενόψει Τσικνοπέμπτης 2014
Γεια σου ρε Άντρα! Σε σένα μιλάω.
Σε σένα, τον Άντρα με Άλφα κεφαλαίο μιλάω, που τάχτηκες απ’ τη φύση να διαιωνίσεις το είδος! Σε σένα τον Μεγάλο, τον Ατέλειωτο, τον Κολλητό, τον -έπρεπε να συμβεί κι’ αυτό- Οικογενειάρχη, που τα κουβαλά όλα στη πλάτη αγόγγυστα και είναι και ο Πρώτος!
Άντε ρε, στην υγειά μας! Εεεεε, χωρίς αφρό την πίνω… Για τι με πέρασες; Τσσσσσς….
Για την Τσικνοπέμπτη θα πούμε σήμερα φίλε. Απλά πράγματα για τη γιορτή του απορροφητήρα. Πώς θα τη φέρεις στα μέτρα σου κι’ έτσι.
Γιατί, μέρες που’ ναι, θα κληθείς να αποφασίσεις. Να τιμήσεις το ρόλο σου. Να ορίσεις την τύχη των πραγμάτων. Να χαράξεις το όνομά σου στη μακρυά ιστορία των ΑΝΤΡΩΝ που δόξασαν το φύλο τους ανήμερα Τσικνοπέμπτη.
Μη χαζεύεις! Συγκεντρώσου. Τσίμπα μια παγωμένη και διάβαζε. Θα πούμε και για μπάλα πιο κάτω. Και για σεξ! Εντάξει; Την κέρδισα την προσοχή σου;
Τι θα το κάνεις το κορίτσι λοιπόν την Τσικνοπέμπτη; Τί;
Θα το πας έξω να το μοστράρεις με τη παρέα, ή θα το κρατήσεις σπίτι μη τσικνίσει την κουαφούρ και δεν καταφέρεις να κοιμηθείς το βράδυ απ’ τη λιγούρα που σου προκαλεί η μυρωδιά απ’ το διπλανό μαξιλάρι;
Μη σε πει και cheap, όμως… Μεγάλα διλήμματα δικέ μου, σε συμπονώ!
Αλλά, τόχω φίλε, απλό είναι… και το πουρπαρλέ μαζί! Και θα το μοιραστώ μαζί σου, γιατί είσ’ ωραίος! Γέμισε το ποτήρι μου, μη μου ξεχνιεεεεέσαι.
Κάνω κοινωνικό έργο εδώ, πρέπει να διατηρούμαι cool. Άντε γεια μας!
Φάκτ, δικέ μου, ΦΑΚΤ, ΚΑΡΑΦΑΚΤ, καρατσεκαρισμένο και καρατσικνισμένο:
ΚΑΝΕΙΣ, ΠΟΤΕ, ΠΟΥΘΕΝΑ, δεν πέρασε καλά σε Τσικνοπέμπτη έξω!
Tο έξω δεν παίζει, πίστεψέ με… Βαβούρα, κόσμος, λεφτά, άντε να παρκάρεις τη κούρσα, μπεϊμπυσίτερ η πεθερά, θα αργήσει το γκαρσόνι την παραγγελία, ζεστές οι μπύρες, μαύρο το χαβιάρι, άστο καλύτερα!
Απλά πράγματα! M’ έπιασες; Συνεννοηθήκαμε.
Εναλλακτική; Μέσα ρε! Σπίτι, σπιτάκι, στο βασίλειο της καλής σου.
Και επειδή και του Αγίου Βαλεντίνου τη ξέχασες, σου έχω τρικάκι να το φέρεις στα μέτρα σου.
Το ότι απλά σε φώτισε τελευταία στιγμή ο Θεός και της πήρες τις μαραμένες ανεμώνες απ’ τον Πακιστανό στη διασταύρωση, μη το μετράς. Εσύ, μπορεί να νιώθεις ότι το έσωσες στο τσακ, αλλά αυτή τα κατάλαβε όλα η μάγισσα. Τέτοιες είναι.
Ευκαιρία λοιπόν να το γυρίσεις τούμπα όλο, Τσικνοπέμπτη ανήμερα, που έχει και κατεβασμένες άμυνες, μπας και σου κάνει εκείνο το κολπάκι που ζητάς, απ’ τη στιγμή που είδες το φως σου στο γνωστό σάιτ.
Δεν κρίνω ρε συ, δικός σου είμαι. Κι εγώ, κίνκυ κι’ έτσι… Τέλος. Ξεφύγαμε!
Λοιπόν, ΜΙΑ η στρατηγική, ΜΙΑ η λύση!
Την πλησιάζεις και της λες, γεμάτος τρυφερή αποφασιστικότητα:
Μωρό, σ’ αγαπάω! Κι μιας και σ’ αγαπάω θα κάνω κάτι για σένα! Κάτι μεγάλο και γενναίο! Θα τσικνίσω την παρέα μας εδώ, αύριο. Στο σπίτι που ΜΟΥ κρατάς και ΜΟΥ το έχεις κάνει παλάτι. Εδώ λοιπόν θα καλέσουμε τους φίλους ΜΟΥ (πες ΜΑΣ εσύ όπου βλέπεις ΜΟΥ, μην αφαιρείσαι! Μιλάω ‘κωδικά’, για να με πιάνεις).
Και επειδή είσαι αυτή η γυναίκα που είσαι, θα κάνω και την υπέρβαση, για ΕΣΕΝΑ, μωρό μου ατέλειωτο! Θα τα αναλάβω όλα ΕΓΩ! Θα ψήσω στο μπάρμπεκιου! Εσύ δε θα κάνεις τίποτα… εκτός από … θυμάσαι εκείνο… έλα ρε, θα σ’ αρέσει!
Θα το πιάσει το υπονοούμενο. Οι γυναίκες θυμούνται καλύτερα κι’ απ την ΔΟΥ σου, τι έχεις δηλώσει και πότε, και τι φορούσες τη συγκεκριμένη μέρα. Εσύ μόνο τι έπινες θυμάσαι, αλλά έτσι κι’ αλλιώς το ίδιο πίνεις πάντα!
Τώρα, όλα κρέμονται από μια κλωστή! Και αυτή, έχει να κάνει με το βλέμμα σου. Προπονήσου στο ύφος κουταβιού κόκερ και το έχεις. Λίγες δοκιμές στον καθρέπτη και την έριξες.
Άλλωστε ποτέ στο προηγούμενο εξάμηνο δεν χρησιμοποίησες τη λέξη “μωρό μου” και “σ’ αγαπάω”, ΔΥΟ φορές σε ΜΙΑ παράγραφο. Έκανες την υπέρβασή σου και μπράβο σου! Καθάρισες για το 14!
Αυτοπεποίθηση λοιπόν και θα τ’ ακούσεις το “ΝΑΙ αγάπη μου, τι καλή ιδέα”. Απλά πράγματα! Αντρίκια!
Τώρα που φτάσαμε εδώ παρέα και την πέτυχες την ανατροπή, πας στο ψυγείο, παίρνεις μια μπύρα και με το βλέμμα καρφωμένο στο υπερπέραν, μπορείς ν’ αρχίζεις να αναρωτιέσαι για το πώς θα κερδίσεις την επόμενη μάχη:
Και πώς θα ψήσω στο μπάρμπεκιου;
Εδώ ερχόμαστε εμείς δικέ μου, οι Caruso οι κολλητοί σου και στο κάνουμε λιανά. Δέκα μυστικά και σ’ όποιον αρέσει! Πάμε;
Αφού το έχεις το ταλέντο, βγάλτο στη φόρα μεγάλε. Ταγμένο σε είχαμε στον Τσικνιστή, τον Άγιο! Απλά πράγματα είναι… Θα το σώσουμε!
Έχουμε και λέμε:
Δέκα μυστικά για τη Τσικνοπέμπτη ΣΟΥ (…ΜΑΣ, θα πεις εσύ!)
#1. Θυμίζω: Η βασική αρχή του μπάρμπεκιου είναι να περιστοιχίζεσαι από κολλητούς και καθώς είσαι ανάμεσα στη τσίκνα και στον ορατό κόσμο, να πίνεις μπυρόνια και να κουλάρεις μιλώντας για μπάλα. Αφού το ξέρεις πια, ότι οι γυναίκες θα τα κάνουν όλα στο τραπέζι. Γιατί σε συμπονάν που είσαι στην εμπόλεμη ζώνη! Οπότε ρηλάξ και παίχτο ειδικός και ήρωας. Ύφος “τόχω”. Απλά πράγματα!
#2. Δυο ώρες πριν ψήσεις βγάλε τα καλούδια απ’ το ψυγείο. Ό, τι κρέας κι’ αν διάλεξες για το βωμό σου, θα ψηθεί καλύτερα και ευκολότερα αν η εσωτερική θερμοκρασία του είναι 20ºC και όχι 4ºC που θα ήταν αν το έβγαζες τελευταία στιγμή. Σκέψου το σαν γκομενάκι που έχει φτιαχτεί και ζεσταθεί, σε σχέση με ένα άλλο που το πιάνεις απροετοίμαστο σε φάση χαζέματος. Ποια θα σου δοθεί περισσότερο, δικέ μου; Καλά! Ειδικά σ’ ΕΣΕΝΑ, όλες, πάντα, αλλά εντάξει… Το έπιασες το υπονοούμενο όμως!
#3. Βάλε τη θράκα να γίνει μισή ώρα πριν μαζευτούν όλοι. Μη χρησιμοποιήσεις οινόπνευμα για τη φωτιά, αλλά μπρικέτες για τζάκι και φουγάρο για ψησταριά, να πάρουνε τα ρημαδιασμένα τα κάρβουνα ν’ ασπρίσουν, να γίνουνε θράκα. Γκαραντί και χωρίς εγκαύματα! Δε σε θέλω φλαμπέ στο άνθος της ηλικίας σου…
#4. Μπριζολίτσες, μοσχαρίσιες και χοιρινές, πέρνα τες απ’ έξω με χαρτί κουζίνας να στεγνώσουν, για να μη σου κολλήσουν στη σχάρα.
Λάδι ΠΟΤΕ. Θα πέφτει στα κάρβουνα, θα κάνει πυρκαγιές να σου κάψει το κρέας και θα αναγκάζεσαι να θυσιάζεις τη μπύρα σου να τις σβήνεις. Νισάφι, υπάρχουν και όρια στις θυσίες!
Σε χοιρινά, αρνίσια και κοτόπουλα με πέτσα, βάλε αλατάκι από πριν γιατί έχουν εσωτερικό λίπος και δεν θα στεγνώσουν. Σε μοσχαρίσια κομμάτια, καλύτερα όχι. Στεγνά στη σχάρα. Θα το βάλεις μετά το αλάτι, να το χαρείς.
#5. Η πολύ δυνατή θράκα βολεύει κυρίως για μοσχάρι. Λίγο προς το μέτριο για χοιρινή μπριζόλα, συκώτι και λουκάνικο. Όσο χαμηλώνει η θράκα είναι καλύτερα για πολύ λιπαρά κομμάτια όπως παντσέτα, παϊδάκια και κοτόπουλο να σιγοψήνονται να καραμελώνουν.
Αυτό ρυθμίζεται! Είτε θα τα βάλεις στη σχάρα με το που θα είναι η θράκα στα ντουζένια της ή αργότερα που θα καταλαγιάσει, είτε θα παίξεις με την απόσταση που θα βάλεις τη σχάρα πάνω απ’ τη θράκα. Θα το βρεις, σε εμπιστεύομαι, αλλά just-in-case, μη την ακουμπήσεις τη σχάρα πιο κοντά από 7 εκατοστά. Μια παλάμη που λέμε. Ξέρεις, το εν τρίτο από… ναι!
#6. Θα γυρνάς το κρέας κάθε λεπτό, μην ακούς τις παλιές θεωρίες. Ξεπεράστηκαν! Αλλά, μη σε δω με πιρούνι να γυρίζεις τις μπριζόλες, με ντρόπιασες, με έκανες σμπαράλια. Θα φύγουν τα ζουμιά και το ξέρεις. Μόνο λαβίδα ή γύρισμα της σχάρας.
Εξαίρεση το λουκάνικο, με το μπαρδόν, που θέλει τσιμπιματάκια να βγάλει το υπερβάλλον λίπος, μη και πάει στις αρτηρίες σου και μπλοκάρει τα αισθήματά σου! Και μετά, πως θα ζήσουν οι γυναίκες; Ε;
#7. Το κρίσιμο ερώτημα τώρα, είναι πότε έγινε το κρέας;
Η εμπειρία λέει, ότι ήταν έτοιμο ιδανικά, πέντε λεπτά πριν το βγάλεις, οπότε ας είσαι σε εγρήγορση. Και ο χρόνος στη μαγειρική δε γυρίζει πίσω φίλε, δεν έχει ριπλέι, εδώ!
Υπό νορμάλ συνθήκες, εγώ το έχω πει. Μόνο ΜΙΑ λύση υπάρχει. Το θερμόμετρο. Μόνο αυτό σου λέει ότι αν είναι 45º-47ºC στο κέντρο του κομματιού τότε είναι rare, 50º-52ºC medium rare, 55º-62ºC medium και 64º-70ºC well done. ‘Ξένα’ ξέρεις να υποθέσω… θα το έπιασες!
Η υπέρβαση των 70ºC σε κάνει άσχετο Ελληναρά στο μοσχάρι, γιατί το στέγνωσες. Όμως είναι ακόμη ΟΚ για χοιρινό και αρνάκι μέχρι τους 80ºC. Και θα είσαι και επιστήμονας με το θερμόμετρο!
Τώρα, Τσικνοπέμπτη ειδικά, μια και είναι μεσοβδόμαδα και σε πιάνει στη μέση της προσπάθειας να κυνηγάς το κρέας για το οικογενειακό τραπέζι, ο ανδρικός κώδικας τιμής κάνει εξαιρέσεις που δεν ισχύουν τα Σαββατοκύριακα. Έτσι σου επιτρέπει να μη πετύχεις το ψήσιμο στο ακριβώς, οπότε ρηλάξ. Πες ότι πίνατε τα μπυρόνια με τους φίλους και ξεχαστήκατε στο τελευταίο γύρισμα. Άλλωστε η παρέα μετρά στη τελική. Απλά πράγματα, Απλές αλήθειες φίλε μου!
#8. Πάμε στο κρίσιμο. Να είναι ζουμερά τα σφαχτά, να μη χάσουν τα υγρά τους στη θέα σου. Ό, τι έψησες, έψησες. Όταν έρθει η ώρα, θα τα βάλεις σε πιατέλα ή ξύλο. Και από πάνω ένα αλουμινόχαρτο! Υπομονή τώρα… θα βάλεις άλλο ένα ποτηράκι και θα περιμένεις 5 λεπτά μέχρι να τα δώσεις στο πόπολο που αδημονεί. Εσύ θα αναπληρώνεις τα υγρά σου με τη μπυρίτσα σου και το κρέας θα ισορροπεί, θα έρθει εκεί που πρέπει. Αν βιαστείς να το βάλεις στο πιάτο θα είναι σκληρό και θα βγάλει αμέσως ζουμιά. Μεγάλο μυστικό για δυνατούς παίκτες!
#9. Τώρα που σερβίρεις, ρίξε από πάνω αλάτια, πιπέρια, ρίγανες, λάδια, λεμόνια και ό,τι άλλο θες. Μόνο κέτσαπ μη ρίξεις και μας ξενερώσεις χρονιάρα μέρα. Εκτός πια κι’ αν έκανες τσικνοχάμπουργκερ και μαγάρισες την εθνική εορτή με Αμερικανιές. Η παράδοση της Τσικνοπέμπτης λέει χοιρινό, άντε και ερίφιο. Χώσαμε και το μοσχάρι από δίπλα, ‘ποιητική αδεία’, μη το ξεχειλώσουμε εντελώς όμως. Ας κρατήσουμε και κάτι ελληνικό. Άντε γεια μας!
#10. Τελευταίο και σημαντικό! Θα σταθείς στο ύψος των περιστάσεων. Θα βάλεις τα πράγματα στη θέση τους. Θα θέσεις τα νέα πρότυπα αυτή τη Τσικνοπέμπτη!
Όποιος κολλητός σου πιει κάτι παραπάνω, δεν θα τον αφήσεις να οδηγήσει. Εδώ είναι που κερδίζεις το κεφαλαίο, στο Άλφα του ανδρισμού σου. Φρόντισε να τους οδηγήσει σπίτι η γυναίκα τους. Κι΄ αν δεν το έχει το κορίτσι με το βολάν ή τα έχει τσούξει κι’ αυτή, φώναξε ένα ταξί. Απλά πράγματα. Πάνω απ’ όλα να είμαστε καλά να το ξανακάνουμε και του χρόνου παρέα!
Άντε γεια μας, φίλε!
Να περάσετε καλά με τους φίλους σας και να θυμάστε πως στη ζωή, τ’ απλά πράγματα μετράνε!
Υ.Γ. Αν θέλεις να μάθεις με λεπτομέρεια, όλα τα μυστικά για το ψήσιμο του κρέατος με την επιστημονική τους εξήγηση, ψάξε σε όλη τη σειρά των άρθρων που έχω γράψει, για την επιλογή του κρέατος, για το σίτεμα και μαρινάρισμα, για το άναμμα της θράκας, για το ψήσιμο στα κάρβουνα και για το ψήσιμο στο τηγάνι. Και αν ψάχνεσαι και για τραγανές πατάτες τηγανητές, δές κι’ αυτή τη συνταγή, να τη μάθει η κυρά σου να καθαρίσεις για πάντα. Μετά απ’ αυτά… πας ταμείο!
