Το Cucina Caruso μαγειρεύει στο Casserole Bistro στο Γέρακα ! Τηλέφωνο κρατήσεων : 210-6618838 (μετά τις 14.00)

Το παστίτσιο δεν είναι απλά ένα κλασικό φαγητό της ελληνικής κουζίνας. Είναι το απόλυτο οικογενειακό ελληνικό «φαγητό-μύθος»!

oikogeniako pastitsio

Και αυτό όχι επειδή αποτελεί «το πιο αγαπημένο φαγητό» μικρών και μεγάλων, περισσότερο ίσως από κάθε άλλο ελληνικό πιάτο. Ούτε γιατί η συνταγή είναι αυτόχθονη αλλά με κάποιες ασαφείς ρίζες στα Ιόνια, που επηρεάστηκαν σε επίπεδο τεχνικής και μόνον απ’ την Ιταλία (όπου σημειωτέον δεν υπάρχει ως πιάτο στην γνωστή μας μορφή). Ούτε ακόμη γιατί αποτελεί μαζί με τον μουσακά δείγμα της εισαγωγής της λόγιας κουζίνας απ’ τον Σιφναίο Τσελεμεντέ, στην απλοϊκή καθημερινότητα των ελληνικών νοικοκυριών.

Το παστίτσιο είναι μύθος γιατί έχει ρόλο, εγείρει συναίσθημα και δημιουργεί πολυεπίπεδους συμβολισμούς στην ελληνική κοινωνία.

pastitsio tiw zois

Μετά από διεισδυτικές κοινωνιολογικές έρευνες ετών, που γκρίζαραν τους κροτάφους μου και ανέβασαν τη χοληστερίνη μου, θα μοιραστώ μαζί σας τον σημαντικό κοινωνικό ρόλο του στην Ελλάδα. Και ειδικά, πως από στοιχείο κληρονομιάς στις γονεϊκές σχέσεις, καθώς η αναφορά σ αυτό στις πλείστες των περιπτώσεων συνδέεται με την μαμά, μεταφέρεται στις σχέσεις των ζευγαριών και την οικογένεια.

Αχταρμάς δηλαδή, όπως και η ιταλική έκφραση «che pasticcio» που υπονοεί την ανακατωσούρα, προκύπτουσα από την ομώνυμη μαγειρική τεχνική της διαστρωμάτωσης ετερόκλητων γεύσεων και υλικών που συντίθενται σε ένα ενιαίο φαγητό. Ένα παστίτσιο η ζωή μας, μ’ άλλα λόγια!

Άρχισα να συνειδητοποιώ τι συμβαίνει με το παστίτσιο, διαβάζοντας πριν δυο χρόνια ένα άρθρο στο μπλογκ της φίλης μου, συναδέλφου διαφημίστριας και εκλεκτής μαγείρισσας Μαρίνας Λεωνιδοπούλου με τίτλο «Μάθε παστίτσιο κι άστο». Μου μπήκε έτσι η ιδέα να γράψω γι’ αυτό ως κοινωνικό σύμβολο -πέραν της μαγειρικής του υπόστασης- όταν θα ολοκλήρωνα την επίπονη μελέτη μου, κάτι που συνέβη λίαν προσφάτως. Έγραφε μεταξύ άλλων η Μαρίνα:

Διαφήμιση
«Αιφνιδιάστηκα προ μηνός σε μια συζήτηση με μια γνωστή απ’ τα παλιά – μητέρα, ύπανδρη, σπουδασμένη, καλλιεργημένη, θεωρούσα και σύγχρονη – που δήλωσε ότι δεν είναι δα και περίεργο που σύζυγος εγκατέλειψε τη συζυγική εστία, αφού η κυρία του ένα παστίτσιο δεν είχε αξιωθεί να φτιάξει στα είκοσι σχεδόν χρόνια της σχέσης. Στο επιχείρημα ότι αυτήν ακριβώς τη γυναίκα είχε επιλέξει ο κύριος για σύζυγο και μητέρα των παιδιών του, τελώντας εν γνώσει* τόσο της έλλειψης μαγειρικών γνώσεων όσο και της απουσίας πρόθεσης να τις αποκτήσει στην πορεία, η απάντηση ήταν αποστομωτική. Ένα παστίτσιο μπορούσε ωστόσο να το ’χει μάθει».
2013_fornasetti_2

Απ’ την ιστορία, που σημειωτέον δεν είναι συμπτωματική αλλά αντιπροσωπευτική του τι συμβαίνει στον ευρύτερο κοινωνικό ιστό, αποκαλύπτεται πέραν πάσης αμφιβολίας ότι το παστίτσιο αποτελεί σε πρώτη ανάγνωση, σύμβολο της γυναικείας γαλιφιάς. Γιατί ασθενούσης της σεξουαλικής έλξης από την σύζυγο προς τον άνδρα του σπιτιού, η γυναίκα θυσιάζει δυο ώρες στην κουζίνα προκειμένου εκείνος να ικανοποιηθεί και να καταλαγιάσει την ερωτική του διάθεση μέσω του γευστικού αντιπερισπασμού.

Άσε που αν ντερλικώσει τρία κομμάτια, πάει κατ’ ευθείαν για νανάκια και έτσι είναι υπό έλεγχο για πιθανά ξεστρατίσματα. Είναι φανερό ότι στη σκέψη μιας Ελληνίδας η οδός προς την πίστη ενός άνδρα περνά απαραιτήτως μέσα από ένα παστίτσιο που ενέχει ρόλο σεξουαλικού υποκατάστατου. Αλλά αυτό είναι μόνο η μπεσαμέλ της ανάλυσής μας, αυτή που ευωδιάζει και προκαλεί με τα ερωτικά αρώματα κρέμας και μοσχοκάρυδου.

pastitsio tis mamas syntagi afthentiki

Το σύνθετο στοιχείο της ιστορίας «παστίτσιο» είναι στο επόμενο επίπεδο, σαν να λέμε στον κιμά, τη σάρκα με τη σάλτσα που βρίσκεται από κάτω. Το σαρκαστικό της ανάλυσης ξεκινά από το ερώτημα «τι είναι αυτό που κάνει το άρρεν να ενδίδει στη γαλιφιά της γυναικός» όταν εθελουσίως αποδέχεται μια αθώα απόλαυση ευωδιαστών τεμαχίων παστίτσιου έναντι της ενστικτώδους ικανοποίησης της γενετήσιας ορμής του. Και αυτό ανάγεται στη σχέση του με την «Ελληνίδα μητέρα», εξ ου και όλες οι λαϊκές αναφορές σε παστίτσιο συνοδεύονται από τον προσδιορισμό «της μαμάς». Για έναν Έλληνα άντρα η γευστική αναφορά στο παστίτσιο ξεκινά απ’ την κουζίνα της μαμάς του και μόνον αν όλα πάνε πολύ καλά μεταφέρεται και στο σπίτι που μοιράζεται με την μητέρα των παιδιών του. Όντας το αγαπημένο του φαγητό ως παιδί, μέσα στην κάθε μπουκιά του περιέχεται η αίσθηση ικανοποίησης, θαλπωρής και θυσίας που η μάνα ΤΟΥ προσέφερε απλόχερα στον καλομαθημένο κανακάρη ΤΗΣ. Όταν η σύζυγος μεταφέρει το τερέν της απόλαυσης από το κρεβάτι στο ταψί, ο σύζυγος πρόθυμα ανεβαίνει πάνω του αφήνοντας κάθε μύχιες ερωτικές σκέψεις γιατί ψυχολογικά θα χορέψει νοσταλγικό τανγκό με την μαμά ΤΟΥ, θα νιώσει στην αγκαλιά ΤΗΣ, θα αισθανθεί την στοργή και προστασία ΤΗΣ και εντέλει θα νιώσει σημαντικός στην βαθύτερη ύπαρξή του! Έτσι η σύζυγος που στην ουσία υποδύεται τον ρόλο της μαμάς του, καταφέρνει να τον χορεύει στο ταψί του παστίτσιου της και γι’ αυτό, αυτός γουστάρει σα μικρό παιδί. Είναι σαφές λοιπόν ότι το παστίτσιο αποτελεί σε δεύτερο επίπεδο, σύμβολο της άρρηκτης σχέσης μάνας-γιού στην ελληνική κοινωνία και γι’ αυτό έχει τη δύναμη να συμβάλλει στην συνεκτικότητα της σχέσης του ζευγαριού.

pastitsio tis mamas

Θα μου πείτε τώρα που βρίσκεται το τρίτο επίπεδο της ανάλυσης, αυτό των χοντρών ζυμαρικών με την τρυπούλα στη μέση, που αποτελεί την βάση της διαστρωμάτωσης; Βάσει του πονήματός μου, αυτό ακριβώς είναι ο πραγματικός αχταρμάς των σχέσεων μεταξύ των οικογενειών και των περίπλοκων συνδέσεων με μυστικές διόδους επικοινωνίας ανάμεσα στα μέλη τους. Οι σχέσεις εξάρτησης, αγάπης και μίσους, αλήθειας και ψέματος, ιστοριών που διασυνδέουν παιδιά, γονείς, πεθερικά, κουμπάρους, θείους, ανίψια, κουνιάδες και ανίψια, άντε και φίλους. Σχέσεις που άλλοτε κολλάνε όπως τα μακαρόνια σε ένα παστίτσιο και άλλοτε αποσυνδέονται. Σχέσεις που μεταφέρουν τόσο την ουσία όσο και το κενό από τον ένα στον άλλο. όπως τα χοντρά ζυμαρικά με την τρύπα. Και που εθελουσίως αποκόπτονται δια της μάχαιρας, προκειμένου ο καθείς να έχει λίγα λεπτά γαλήνης μπροστά στο κομμάτι που του αναλογεί. Εκεί όπου βρίσκει πρόσκαιρα την ατομικότητά του αποσυνδεδεμένη απ’ τον μικρόκοσμο αναφοράς του, τον μικρόκοσμο των εξαρτημένων σχέσεων, από τους άλλους στο τραπέζι που έχουν τα γειτνιάζοντα κομμάτια και πριν την βρώση αποτελούσαν βαρίδι στην ανεξαρτησία του. Άλλωστε γι’ αυτό, αν το παστίτσιο είναι καλό, ο καθείς θα διεκδικήσει και επόμενο κομμάτι, διευρύνοντας τον χώρο της ατομικής του απόλαυσης. Δεν είναι τυχαίο άλλωστε ότι το παστίτσιο αποτελεί κατεξοχήν έδεσμα στο ελληνικό οικογενειακό τραπέζι, επιβεβαιώνοντας σε τρίτο επίπεδο τη θέση του ως σύμβολο της αλληλεξάρτησης της ελληνικής οικογένειας και της περιστασιακής απόλαυσης της ατομικότητάς μας, που μόνο δια της μάχαιρας επιτυγχάνεται για λίγο.

παστιτσιο της μαμας

Υπό το πρίσμα της ανωτέρω ανάλυσης και έχοντας πλέον ένα ‘στιβαρό’ φιλοσοφικό πλαίσιο ερμηνείας, νομίζω ότι θα απολαύσετε κάποια δείγματα της νεοελληνικής κουλτούρας που βρήκα, με αναφορά στο ‘παστίτσιο της μαμάς’. Το πρώτο το ανακάλυψα στο τραγούδι του Νίκου Ξύδη υπό τον άκρως λόγιο τίτλο «τι μαλάκας ήμουνα» όπου αναφέρεται στη χυλόπιτα που έφαγε απ’ την αγαπημένη του. Εκεί λοιπόν, το παστίτσιο της μαμάς της, το οποίο προφανώς δεν θα μπορεί πλέον να απολαύσει, συγκαταλέγεται ανάμεσα στα ελάχιστα σημαντικά που θα του λείψουν από την διακοπείσα βιαίως σχέση, σε αντίστοιχο μάλιστα επίπεδο σημασίας «με τον θεσπέσιό της κώλο» (της κόρης -όχι της μαμάς, αλλά δεν παίρνω και όρκο). Ελπίζω οι φίλες αναγνώστριες να αναγνωρίσουν την αξιακή ιεράρχηση προτεραιοτήτων του φύλου μου. Απολαύστε:

Διαφήμιση

Δε κλαίω που δε μ’ αγαπάς δε κλαίω που δε θυμάσαι Από τις τύψεις κάποτε εσύ δε θα κοιμάσαι Δε κλαίω που παντρεύτηκες και τώρα ζεις στο Βόλο Κλαίω μόνο γιατί έχασα την ευαίσθητη καρδιά σου τα ναζάκια τα τρελά σου, το παστίτσιο της μαμάς σου Και το θεσπέσιό σου κώλο… (δις)

Αντίστοιχα δεν θα απορήσετε για τα βαθύτερα νοήματα που κρύβονται πίσω απ’ το βίντεο-σουξέ του Ευτύχη Μπλέτσα με τίτλο «το παστίτσιο της μαμάς» που αφού απαριθμεί γεύσεις που δοκίμασε σ’ όλο τον κόσμο, αποκαλύπτει το απαύγασμα των εμπειριών του στο ρεφρέν «όμως τίποτα δεν συγκρίνεται με το παστίτσιο της μαμάς», συμπληρώνοντας αμέσως μετά καθησυχαστικά «που το εγκρίνει κι ο μπαμπάς».

pasticcio culture

Σπάζοντας λοιπόν την νεοελληνική παράδοση και τους συμβολισμούς που εγείρει η έννοια «το παστίτσιο της μαμάς», σήμερα σε  παγκόσμια πρώτη, θα σας αποκαλύψουμε «το παστίτσιο του μπαμπά». Άλλωστε δεν θα μπορούσε να είναι κι αλλιώς μια και στη δική μου οικογένεια (ή μάλλον θα έπρεπε να πω στις κατά καιρούς δικές μου) ήμουν και είμαι ο βασικός μάγειρας. Ως διαμορφωτής γευστικών αλλά και αξιακών παρακαταθηκών για τις τρεις μου κόρες, σας δίνω την δικιά μου συνταγή για το πώς να κατακτήσετε την καρδιά ενός άντρα, παρουσιάζοντας το παστίτσιο που κρατά σε συνεκτική σχέση μια σύγχρονη ελληνική οικογένεια, η οποία αν και δεν συνδέεται τυπικά με επίκαιρους δεσμούς γάμου, διατηρεί ισχυρούς δεσμούς αγάπης μεταξύ της αλλά και για τις γεύσεις που μοιράζεται.

Διαφήμιση

Σημειώνω εδώ και μια νεότερη εκδοχή της συνταγής αυτής που δημοσιεύτηκε πρόσφατα εδώ και συνοδεύεται από βίντεο: 

Χαρακτηριστικά της συνταγής:

40 λεπτά συν 1 ώρα στο φούρνο, αν έχετε έτοιμο τον κιμά από τη συνταγή για μπολονιέζ. Αν τον φτιάξετε με την απλή συνταγή που ακολουθεί, θα πλησιάσετε την 1:30 ώρα (συν το ψήσιμο). Υπολογίστε το χρόνο ώστε το παστίτσιο να είναι έτοιμο 2 ώρες τουλάχιστον πριν το σερβίρισμα. Δεν είναι εξαιρετικά δύσκολη συνταγή αλλά ούτε απλή λόγω των συνδυασμών. Μπορείτε να ετοιμάσετε το παστίτσιο την προηγουμένη, να το διατηρήσετε στο ψυγείο με μεμβράνη και να το ψήσετε την μέρα κατανάλωσης.

Pastistio
Υλικά για 6-8 άτομα

(ανάλογα με πόσες μερίδες θέλει ο καθένας…)

500 γρ. μακαρόνια για Παστίτσιο της Barilla
1. κ.σ. αλάτι
2 κ.σ. ελαιόλαδο
100 γρ. γραβιέρα Κρήτης τριμμένη
50 γρ. Grana Padano τριμμένη

για τη σάλτσα κιμά

800 γρ. σάλτσα κιμά από τη συνταγή μας για σάλτσα Μπολονιέζ
εναλλακτικά
3 κ.σ. ελαιόλαδο
1 μεγάλο κρεμμύδι ψιλοκομμένο
500 γρ. κιμά μοσχαρίσιο
400 γρ. σάλτσα ψιλοκομμένης ντομάτας
50 γρ. πελτέ ντομάτας
100 ml. κόκκινο κρασί
1 κ.γ. ζάχαρη
1 φύλλο δάφνης
1 μπαστουνάκι κανέλλας
2 κ.σ. ψιλοκομμένο μαϊντανό
αλάτι, πιπέρι

για την μπεσαμέλ

1 lt γάλα
2 πρέζες μοσχοκάρυδο τριμμένο
1 φύλλο δάφνης
1/2 φλυτζ. βούτυρο (100-120 γραμ.)
3/4 φλυτζ. αλεύρι
αλάτι και λευκό πιπέρι
έξτρα μοσχοκάρυδο

Παρασκευή:

saltsa kima bolognese

1. Ετοιμάζετε τον κιμά: Περίπτωση 1, με σάλτσα Μπολονιέζ. Ακολουθείτε τις οδηγίες της συνταγής μας. Επειδή όμως απαιτεί χρόνο (4 ώρες περίπου), αξίζει να γίνει πολλαπλάσια ποσότητα και να διατηρηθεί έτοιμη για χρήση στην κατάψυξη, σε σακουλάκια των 800 γρ. που ξεπαγώνουν εύκολα απ’ την προηγούμενη δίνοντας τον καλύτερο δυνατό κιμά για το παστίτσιο σας (ή μουσακά). Εναλλακτικά, περίπτωση 2, με τα παραπάνω υλικά: Σε ανοιχτή κατσαρόλα ζεσταίνετε το ελαιόλαδο και ρίχνετε το κρεμμύδι να σοταριστεί για 5 λεπτά. Μόλις πάρει χρώμα προσθέτετε τον κιμά. Ανακατεύετε συνεχώς μέχρι το κρέας να αλλάξει χρώμα, διαλύοντας ταυτόχρονα τα μπαλάκια του κιμά που δημιουργούνται, με μια ξύλινη κουτάλα (ή με το ειδικό εργαλείο για τον πουρέ). Μετά από περίπου 5 λεπτά σοτάρισμα, προσθέτετε το κρασί και μαγειρεύετε περίπου 4 λεπτά ώστε να απορροφηθεί το περισσότερο ζουμί. Προσθέτετε τη σάλτσα ντομάτας, τον πελτέ, τη ζάχαρη, τη δάφνη, την κανέλα, αλάτι και πιπέρι και αφήνετε τον κιμά να σιγοβράσει για 30-40 λεπτά, μέχρι να απορροφηθούν τα υγρά και η σάλτσα να είναι πηχτή. Δύο λεπτά πριν κλείσετε τη φωτιά προσθέτετε τον μαϊντανό, ανακατεύετε καλά, τσεκάρετε σε αλάτι και αποσύρετε.

pastitsio-bechamel

2. Eτοιμάζετε την μπεσαμέλ: Ζεσταίνετε το γάλα, χωρίς να βράσει, ρίχνοντας μέσα δυο πρέζες μοσχοκάρυδο και ένα φύλλο δάφνης. Σε μεσαίου μεγέθους κατσαρόλα και μέτρια φωτιά, λιώνετε το βούτυρο. Προσθέτετε το αλεύρι ανακατεύοντας με σύρμα συνεχώς μέχρι να γίνει ένα σώμα. Ρίχνετε λίγο-λίγο το γάλα, ανακατεύοντας παράλληλα σε όλη τη διάρκεια. Στα πρώτα στάδια το γάλα απορροφάται από το μείγμα αλευριού με το βούτυρο, πολύ γρήγορα. Όταν έχετε χρησιμοποιήσει περίπου το μισό γάλα η σάλτσα θα αρχίσει να γίνεται πιο αραιή. Συνεχίζετε το ανακάτεμα με το σύρμα κρατώντας τη σάλτσα σε πολύ σιγανό βρασμό, χωρίς ποτέ να την αφήσετε να κοχλάσει επίμονα, προσθέτοντας κάθε φορά λίγο απ’ το υπόλοιπο γάλα, κάτι που κατεβάζει την θερμοκρασία (περίπου 6-10 λεπτά). Συνεχίζετε να ανακατεύετε με το σύρμα, μέχρι που η μπεσαμέλ να δέσει και να είναι σχετικά παχύρρευστη. Μην ανησυχήσετε αν δεν το έχετε φτάσει στο τέλειο σημείο πήξης όσο είναι καυτή, καθώς θα κρυώνει θα δένει περισσότερο. Προσθέτετε αλάτι, πιπέρι και 2-3 πρέζες μοσχοκάρυδο (προσοχή! αν πέσει πολύ θα πικρίσει!) και την αφήνετε στην άκρη, σκεπάζοντας την κατσαρόλα με καπάκι ή διαφανή μεμβράνη για να μην κάνει πέτσα η επιφάνεια.

pastitsio-makaronia

3. Ετοιμάζετε τα μακαρόνια: Σε μεγάλη κατσαρόλα προσθέτετε τουλάχιστον 5 λίτρα νερό, την σκεπάζετε και την αφήνετε σε δυνατή φωτιά. Αφού έχει αρχίσει να βράζει το νερό, αφαιρείτε το καπάκι, προσθέτετε το αλάτι και αφού κοχλάσει προσθέτετε τα μακαρόνια. Τα βράζετε 2 λεπτά λιγότερο απ’ όσο λένε οι οδηγίες του πακέτου, να είναι αυστηρά αλ ντέντε, γιατί θα συνεχίσουν να μαγειρεύονται και μέσα στον φούρνο. Όλο το μυστικό είναι να μην λαπαδιάσουν τα μακαρόνια από πλήρες βράσιμο και ψήσιμο, γι’ αυτό και διαλέξαμε μια μάρκα (Barilla) που τα μακαρόνια στέκουν σωστά στο διπλό αυτό μαγείρεμα, εφόσον τηρήσουμε τους χρόνους ανωτέρω. Τα σουρώνετε.

4. Ετοιμάζετε τo παστίτσιο: Προθερμαίνετε το φούρνο στους 180 βαθμούς C.
Σημείωση για το σωστό ταψί: Το μέγεθος του ταψιού σε συνδυασμό με το βάθος θα καθορίσουν το σχήμα των κομματιών και το ύψος των στρώσεων. Σπάνια βρίσκεται στην αγορά ιδανικό ταψί για παστίτσιο στην ανάλογη ποσότητα. Στις φωτογραφίες το ταψί είναι 37,5 Χ 29,5 Χ 6 εκατ. αλλά το έχω κάνει με τα ίδια υλικά, εντελώς οριακά και σε 30 Χ 25 Χ 6 εκατ. που το προτιμώ, γιατί ψημένο βγήκε λίγο πάνω απ’ το ύψος του ταψιού. Το ιδανικό θα ήταν κάτι περί τα 35 Χ 25 Χ 7εκατ. αλλά δεν ξέρω αν υπάρχει. Προσπαθείστε πάντως να φτάσετε πάνω απ’ τα 5 εκατοστά σε συνολικό ύψος, υπολογίζοντας με το μάτι ώστε τα μακαρόνια να είναι στα 2/3 του ύψους. Αν το ταψί που αρχικά διαλέξατε αποδειχτεί μεγάλο και το ύψος όταν απλωθούν είναι χαμηλό, μεταφέρετέ τα σε μικρότερο.

pastitsio synthesh

Σε ταψί (περίπου 35 Χ 25 Χ 6) απλώνετε τις 2 κ.σ. ελαιόλαδο στον πάτο και προσθέτετε τα βρασμένα μακαρόνια από πάνω, μόλις έχουν σουρωθεί. Προσθέτετε την τριμμένη γραβιέρα, 2 μεγάλες κουταλιές μπεσαμέλ (το 10-15% της ποσότητας που έχετε) και αντίστοιχη ποσότητα κιμά. Τα ανακατεύετε μέσα στα μακαρόνια, ώστε να πάνε παντού, να τα δέσουν και να τους δώσουν γεύση για να μην είναι ένα αποκομμένο στοιχείο της σύνθεσης (αυτό είναι ένα απ’ τα «μυστικά του μπαμπά»). Τα στρώνετε όσο γίνεται να έρθουν σε ενιαία ύψος πιέζοντας τα προς τα κάτω και προσθέτετε πάνω τους, όλη την ποσότητα του κιμά που έμεινε. Την ισιώνετε στο πάνω μέρος με σπάτουλα και στρώνετε με τον ίδιο τρόπο την μπεσαμέλ. Πασπαλίζετε την επιφάνεια με γκράνα λίγο μοσχοκάρυδο και τριφτό πιπέρι και τα βάζετε στον φούρνο για 1 ώρα, μέχρι η κρούστα της μπεσαμέλ να πάρει ενιαίο βαθύ μελί χρώμα.
Βγάζετε το ταψί απ’ το φούρνο και το αφήνετε να κρυώσει για τουλάχιστον 2 ώρες, ώστε να δέσουν γευστικά τα υλικά αλλά και για να μπορέσετε να κόψετε τα κομμάτια σωστά. Το κόβετε με κοφτερό μαχαίρι και ανάλογα με το χρόνο που έχει μεσολαβήσει και την θερμοκρασία περιβάλλοντος, το ξαναζεσταίνετε αν χρειάζεται σε ήπιο φούρνο 140-150C για 10-20 λεπτά περίπου.

pastitsio syntagh

5. Σερβίρισμα: Υπολογίζετε στο κόψιμο να βγουν 2-3 κομμάτια περισσότερα απ’ τους καλεσμένους, γιατί είναι απολύτως βέβαιο, ότι κάποιοι θα ζητήσουν επανάληψη. Άλλωστε έχει και ψυχολογική ερμηνεία όπως διαβάσατε στο ανωτέρω πόνημα! Πάντως, κάθε φορά που ετοιμάζετε και σερβίρετε παστίτσιο να μην ξεχνάτε να χαίρεστε τις οικογένειές σας… βγαίνει καλύτερο!

Print Friendly, PDF & Email
Διαφήμιση
  1. ΚΑΛΗΣΠΕΡΑ..ΘΑ ΗΘΕΛΑ ΝΑ ΡΩΤΗΣΩ ΑΝ ΣΤΗ ΣΥΝΤΑΓΗ ΤΟΥ ΠΑΣΤΙΤΣΙΟΥ ΜΠΟΡΟΥΜΕ ΝΑ ΒΑΛΟΥΜΕ ΑΝΤΙ ΓΙΑ ΚΙΜΑ ΤΗΝ ΣΑΛΤΣΑ ΡΑΓΟΥ. Η ΟΠΟΙΑ ΠΑΡΕΠΙΜΠΤΟΝΤΩΣ ΕΙΝΑΙ ΚΟΡΥΦΗ..ΤΗΝ ΦΤΙΑΧΝΩ ΑΡΚΕΤΑ ΣΥΧΝΑ ΚΑΙ ΕΠΕΙΔΗ ΕΧΩ ΑΠΟΘΕΜΑ ΣΤΗΝ ΚΑΤΑΨΥΞΗ ΕΛΕΓΑ ΝΑ ΔΟΚΙΜΑΣΩ ΑΝ ΠΑΕΙ ΣΤΟ ΠΑΣΤΙΤΣΙΟ.. ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ..

  2. Ευχαριστώ πολύ..Θα το δοκιμάσω..Καλές γιορτές..

  3. Είσαι θεός Δημήτρη Παπαζυμούρη!!!!Το άρθρο σου για το παστίτσιο καταπληκτικό!Γέλασα πολύ και με εξέπληξαν οι γνώσεις σου για την μαγειρική,τις σχέσεις εως και τις ψυχαναλυτικές -συμβολικές προεκτάσεις.Σπάνια με εκπλήσει πλέον κάτι από αυτά που διαβάζω γενικώς,πόσο μάλλον ένα άρθρο για μαγειρική!!Είσαι άνθρωπος με πολύπλευρο ταλέντο και ενδιαφέρον.Δοκιμάζω τις συνταγές σου εδώ και ένα χρόνο περίπου και θαυμάζω την αυθεντικότητα με την οποία προσεγγίζεις την μαγειρική,χωρίς δήθεν γκουρμεδιές του lifestyle!Η παιδεία που συνοδεύει την μαγειρική σου μου δημιουργεί εικόνες και με ταξιδεύει!Σε ευχαριστώ πολύ!!!
    Χαριζάνη Έυα
    Θεσσαλονίκη

  4. Να κάνω μια ερώτηση; Υπάρχουν στη σελίδα αυτή 3 διαφορετικές συνταγές για παστίτσιο. Και στις 3 η ποσότητα των ζυμαρικών είναι η ίδια (ένα πακέτο δλδ, 500γρ) ενώ ο κιμάς είναι κάθε φορά διαφορετικός. Εδώ μας λέτε 500γρ (το οποίο δοκίμασα μια φορά κι ενώ κατά τα άλλα ήταν πεντανόστιμο ο κιμάς κάπου χάνονταν), στην άλλη εκδοχή της φίλης σας της Ελένης θέλει 1,200 και στην τελευταία τη δικιά σας λέτε ένα κιλό. Τελικά πόσο κιμά πρέπει να βάλουμε για μισό κιλό μακαρόνια; Εξαρτάται καθαρά απο εμάς και το πως θέλουμε εμείς την αναλογία ζυμαρικού-κιμά;

    1. Η εκδοχή της Ελένης έχει μια συγκεκριμένη φιλοσοφία για “ίσα στρωμματα των τριων υλικών”. Οι δυο δικές μου είναι παραπλήσιες σε λογική, αλλά ακολουθείστε την τελευταία που την έχω εξελίξει που ξεκινάω με 1 κιλό κιμά. Όντως η ποσότητα του κιμά στο σύνολο είναι κατά πολύ θέμα προσωπικού γούστου.

  5. Έχω φτιάξει αρκετές φορές το παστίτσιο με την ραγού και πάντα με μεγάλη επιτυχία. Είπα να δοκιμάσω να το κάνω και μια φορά παραδοσιακά με τον κιμά μιας και μαγειρεύω τα τελευταία δυο χρόνια και ποτέ δεν το είχα φτιάξει με κιμά. Γευστικά λοιπόν, δύο κλικ κάτω ο κιμάς και μιλάμε για το ίδιο κρέας από τον ίδιο κρεοπώλη που ψωνίζω χρόνια. Το αργόμαγειρεμα κάνει αισθητή διαφορά. Σαν υφή όμως, η μέρα με τη νύχτα… Δεν περίμενα τόσο μεγάλη διαφορά. Τόσο μεγάλη που δεν έχω λόγο να φτιάξω κάτι με κιμά αφού έχω την σάλτσα ραγού ως κλάσεις ανώτερη επιλογή… Και εδώ έρχεται το ερώτημα… Πόσο μπορώ να την κρατήσω στην κατάψυξη, και χάνει την νοστιμιά της όσο περνάει ο καιρός στην κατάψυξη;

    Ευχαριστώ πολύ… (και για τις εξαιρετικές συνταγές)…

    Αθανάσιος.

    ΥΓ.

    Ως αδαής μάγειρας βρισκόμενος σε κατάσταση πρόσθεσης (υλικών) ας μου επιτραπεί να προτείνω δυο κρόκους στην μπεσαμέλ. Νομίζω ότι δίνει λίγη βαρύτητα και λίγη νοστιμιά παραπάνω…

  6. Έφτιαξα ένα παστίτσιο βασιζόμενος στη συνταγή του “παστίτσιο του μπαμπά”. Από τις αντιδράσεις και την ταχύτητα κατανάλωσης, κρίνω ότι ήταν το καλύτερο παστίτσιο που έχω φτιάξει.
    Σας Ευχαριστώ!
    Διαβάζω τα τακτικά τα άρθρα σας και πάντα τα θαυμάζω.

  7. Σήμερα έφτιαξα για πρώτη φορά παστίτσιο και βγήκε αριστούργημα, χάρη στη συνταγή σας! Ο άνδρας μού είπε ότι είναι καλύτερο κι από της μαμάς του.

Your email address will not be published. Required fields are marked *