Το πιο ενδιαφέρον κριθαρότο που έχω ποτέ φτιάξει, είναι αυτό με νωπά, άγρια Ελληνικά μανιτάρια, της συνταγής που ακολουθεί. Γιατί το κριθαράκι είναι το ιδανικό γευστικό φόντο στα λεπτά αρώματα και τις πολύπλοκες γεύσεις των καρπών της ελληνικής φύσης.
Και αυτές οι σπάνιες γεύσεις βρίσκουν το δρόμο στο σπίτι μου, χάρη σε ένα εξαιρετικό μανιταροσυλλέκτη και την ομάδα του: τον Νεκτάριο Φιλιππόπουλο που μέσω της εταιρίας του, Fungihellas, προμηθεύει την αφρόκρεμα της υψηλής γαστρονομίας στην Αθήνα, αλλά και ιδιώτες καλοφαγάδες, με μανιτάρια που συλλέγει αυτός και η ομάδα του κάθε εβδομάδα, κάθε εποχή του χρόνου.
Το καλό με τον Νεκτάριο δεν είναι μόνο η γνώση, το πάθος και η μεγάλη πείρα στο άγριο μανιτάρι, αλλά το ήθος, η αίσθηση ευθύνης απέναντι στο αντικείμενό του και η γενναιοδωρία του σαν χαρακτήρας. Του αρέσει να μοιράζεται τη γνώση του και να μυεί ανθρώπους στην ομορφιά των μανιταριών. Για μένα πάντως το πιο σημαντικό είναι το ότι λειτουργεί με κίνητρο το όραμά του για την αξιοποίηση του γευστικού πλούτου της άγριας Ελληνικής φύσης στη γαστρονομία. Αλλά και με πλήρη σεβασμό στην ίδια τη φύση, πάνω απ’ όλα. Και αυτά τα χαρακτηριστικά, είναι που με κάνουν να τον ξεχωρίζω.
Από τότε που τον ανακάλυψα πριν 8 μήνες (χάρη στο φαν του blog, Νικόλα Δρόσσο απ’ τον Κουζινόγατο) ως σήμερα, προμηθεύομαι και γνωρίζω απίστευτες γεύσεις από τα Ελληνικά βουνά, κάθε εποχή του χρόνου. Και σ’ αυτό περιλαμβάνονται όλων των ειδών τα άγρια μανιτάρια αλλά και υπέροχες μαύρες και λευκές τρούφες, που μόλις προμηθεύτηκα σε πολύ καλές τιμές. Με την ευκαιρία λοιπόν της συγκεκριμένης συνταγής, σας τον γνωρίζω, ώστε να μπορείτε να προμηθεύεστε και σεις φρέσκα ή και αποξηραμένα Ελληνικά άγρια μανιτάρια. Είτε είστε ιδιώτης, είτε επαγγελματίας της γαστρονομίας. Επικοινωνήστε μαζί του, λέγοντας βέβαια ότι τον μάθατε από το Cucina Caruso, είτε με ένα mail στη σελίδα επικοινωνίας της Fungihellas ή μέσω προσωπικού μηνύματος στην αντίστοιχη σελίδα του Facebook.
Η γευστική σύνθεση ήταν σαν ένα ιδιότυπο κλασικό κονσέρτο με τις τρομπέτες σε ρόλο βιολοντσέλου να χτίζουν βάθος, τις κανθαρέλες σε ρόλο βιολιού να παίζουν τη βασική αρμονία, το λουλουδάκι, ως φλάουτο να φορτίζει με μικρές παρεμβάσεις τη σύνθεση, ενώ το προκάκι αυτοσχεδίαζε εκτός παρτιτούρας, με ένα σαγηνευτικό σαξόφωνο που έδινε τζαζ αίσθηση στο όλον.
Και αυτό το έγραψα χωρίς να έχω παραισθήσεις απ’ τα μανιτάρια. Seriously! Αλλά πραγματικά, κάπως έτσι ένιωθα όταν τα απολάμβανα πανευτυχής και προσπάθησα να το βάλω σε λέξεις και ήχους, μπας και συνεννοηθούμε.
Στις συνταγές μας για κριθαρότο επιλέγουμε το νέο κριθαράκι της Barilla που είναι εξαιρετικά νόστιμο. Αλλά το συνιστούμε κυρίως γιατί έχει πολύ καλή μαγειρική συμπεριφορά στο βασανιστικό μαγείρεμα που απαιτεί ένα κριθαρότο, χυλώνοντας εξωτερικά αλλά μένοντας aldente στο εσωτερικό του, ώστε κάθε κόκκος να ξεχωρίζει στο στόμα. Ως γνωστό η ποιότητα της πρώτης ύλης είναι συχνά καταλυτική στο μαγειρικό αποτέλεσμα και εδώ έχουμε μια δοκιμασμένη από μας επιλογή, που ανταποκρίνεται στα γούστα μας ακριβώς γιατί παρασκευάζεται από στάρια υψηλής περιεκτικότητας σε πρωτεϊνες που συμβάλουν σ’ αυτη τη μαγειρική συμπεριφορά. Γιατί άλλο το “χυλώνει” και άλλο το “λαπαδιάζει”.
Χαρακτηριστικά της συνταγής:
Εύκολη και γρήγορη συνταγή απ΄ τη στιγμή που αντιλαμβάνεται κανείς την τεχνική του κριθαρότου. Το μαγείρεμα παίρνει περί τα 17’-20’ και η προετοιμασία άλλα 10’, αλλά πρέπει να γίνει ακριβώς πριν σερβιριστεί.
Στην περίπτωση που θέλετε να κάνετε τη συνταγή με αποξηραμένα μανιτάρια κάθε είδους (από ανάμικτα ως πορτσίνι ) απλά μουσκέψτε τα σε καυτό νερό σε ένα μπολ για 15’-20’, προσθέστε λίγο μπράντυ, και εισάγετε τα στο κριθαρότο στο 10ο λεπτό περίπου, απ’ τη στιγμή που αρχίσατε, μαζί με το υγρό τους.
Υλικά (για 4 άτομα):
400 γρ. νέο κριθαράκι Barilla 500 γρ. ανάμικτα φρέσκα μανιτάρια ( τρομπέτες, κανθαρέλες, προκάκι, λουλουδάκι) Fungihellas 1 λίτρο σπιτικό ζωμό κότας ή 1 έτοιμο ζωμό κότας ψυγείου, αραιωμένο σε 1 λτ βραστού νερού (θέλει πιο λίγο ζωμό απ’ την στάνταρ αναλογία 1:3, γιατί τα φρέσκα μανιτάρια βγάζουν υγρά) 1 μεγάλο κρεμμύδι ψιλοκομμένο 70 γρ. βούτυρο Lurpak (μισό στην αρχή, το υπόλοιπο στο κλείσιμο) 25 γρ. τριμμένη γκράνα ή παρμεζάνα ή Σαν Μιχάλη Σύρου 3 κ.σ. ελαιόλαδο λίγο ψιλοκομμένο σχοινόπρασο για το σερβίρισμα (αν δεν έχετε βάλτε ελάχιστο μαϊντανό) φρέσκο πιπέρι, αλάτι (στη περίπτωση που χρησιμοποιήσετε τυρί Σαν Μιχάλη)
1. Προεργασία: Καθαρίζετε τα μανιτάρια κάτω από τρεχούμενο νερό με ένα απλό βουρτσάκι να φύγουν τυχόν χώματα ή ζωύφια που μπορεί να έχουν βρει καταφύγιο μέσα τους. Ψιλοκόβετε το κρεμμύδι και ετοιμάζετε τον καυτό ζωμό.
2. Σοφρίτο: Σε μεγάλο βαθύ τηγάνι (ή και σε wok) σε φωτιά ¾, βάζετε το λάδι και το μισό βούτυρο μέχρι να κάψουν και αμέσως μετά προσθέτετε το κρεμμύδι. Ανακατεύετε για 2-3 λεπτά μέχρι να μαραθεί το κρεμμύδι.
3. Αργός Βασανισμός: Προσθέτετε το κριθαράκι στο μίγμα και ανεβάζετε τη φωτιά στο φούλ. Ανακατεύετε συνεχώς για 1 λεπτό. Προσθέτετε μια κουτάλα με ζωμό και ανακατεύετε. Με το που την πίνει το μίγμα, προσθέτετε την επόμενη και συνεχίζετε το ανακάτεμα με κυκλικές κινήσεις για περίπου 7 λεπτά.
4. Κρασί και Μανιτάρια: Προσθέτετε περί το 10ο λεπτό από τότε που ξεκινήσατε το σοφρίτο, τα μανιτάρια και το κρασί και τα ανακατεύετε. Τα μανιτάρια σε λίγο θα αρχίζουν να βγάζουν υγρά και έτσι η ανάγκη να βάζετε ζωμό θα μειωθεί αισθητά. Μόλις όμως δείτε ότι τα υγρά στο κριθαρότο σας έχουν μειωθεί, προσθέτετε και από μια κουτάλα.
5. Κλείσιμο: Απ’ το 15ο λεπτό αρχίζετε και τσεκάρετε το κριθαράκι στο στόμα σας. Μόλις αισθανθείτε ότι έχει μαλακώσει, αλλά στο κέντρο του κρατά ακόμη, προχωράτε στο κλείσιμο. Σβήνετε τη φωτιά και προσθέτετε το υπόλοιπο βούτυρο. Ανακατεύετε, προσθέτετε μισή κουταλιά ζωμό και ξανανακατεύετε. Προσθέτετε το τυρί και πάλι με κυκλικές κινήσεις ανακατεύετε για 2 λεπτά συνολικά. Θα παρατηρήσετε πόσο πιο κρεμώδης είναι πλέον η υφή. Και τα σάλια σας να τρέχουν…
Προσθέτετε τριφτό πιπέρι, τσεκάρετε αν χρειάζεται αλάτι (αν έχετε βάλει παρμεζάνα ή γκράνα μάλλον δεν χρειάζεται) και είστε έτοιμοι να σερβίρετε.
Σερβίρισμα:
Φέρνετε το τηγάνι στο τραπέζι και σερβίρετε από εκεί σε βαθιά πιάτα προσθέτοντας λίγο ψιλοκομμένο σχοινόπρασο ή μαϊντανό στο καθένα. Αν μεταφέρετε το περιεχόμενο σε άλλο σκεύος που είναι “πιο εμφανίσιμο” φροντίστε να το έχετε οπωσδήποτε ζεστάνει στο φούρνο. Το κριθαρότο και γενικά τα ζυμαρικά και το ρύζι, κρυώνουν πολύ εύκολα στις μεταγγίσεις σε κρύα σκεύη και εγώ πάντα προτιμάω να τα φέρνω στο τραπέζι στο τηγάνι. Ιδανικά μάλιστα και να τα σερβίρω σε ζεστά πιάτα.
Δοκιμάζοντάς το, αξίζει να κάνετε τις μπουκιές έτσι, ώστε κάθε φορά να παίρνετε και από διαφορετικό είδος μανιταριού, ώστε να νιώθετε τη ξεχωριστή γευστική προσωπικότητά του. Τότε μάλλον θα κατανοήσετε την προσπάθεια μου να τα περιγράψω λυρικά, με μουσικούς όρους…
Εραστής των απολαύσεων της ζωής, διαφημιστής κατ' επάγγελμα, υπερήφανος πατέρας τριών κοριτσιών, με πολλά ετερόκλητα ενδιαφέροντα και εμπειρίες στα 55 χρόνια που συμμετέχω στη κοινωνική ζωή της πρωτεύουσας και άλλων κωμοπόλεων Ευρώπης και Αμερικής. Έχω μάθει να περνάω καλά με πολλά, αλλά και με λίγα, με μια ανεπαίσθητη προτίμηση στην άνεση, να τ' ομολογήσω. Ασχολούμαι καθημερινά με τη μαγειρική απ' τα 25 μου και με τον καιρό αυτή απασχολεί όλο και μεγαλύτερο ποσοστό των νευρώνων του εγκεφάλου μου, κάτι που ελπίζουμε να οφείλεται στο πάθος και όχι στην μείωση των κυττάρων. Αν πληρωνόμουν για τα πάθη μου (και τα λάθη μου) θα ήμουν μέγας χορηγός του δημοσίου χρέους. Το γεγονός ότι φίλοι, γνωστοί αλλά και τα παιδιά μου με αποκαλούν “chef” με ιντριγκάρει ως προς το τι μπορεί να γίνω όταν επιτέλους ενηλικιωθώ.
Λατρεύω το καλό σπιτικό φαγητό, απεχθάνομαι τις μετριότητες και όσο κι αν βασίζομαι στη δημιουργικότητα, τη γνώση και την τέχνη, θέλω παράλληλα να γνωρίζω το επιστημονικό “γιατί” πίσω απ' τη μαγειρική και όχι μόνον.
Όσο μαθαίνω νιώθω ζωντάνια, όσο δημιουργώ και προσφέρω, αποκτώ λόγο ύπαρξης.
[…] συγκεκριμένη σύνθεση θα μπορούσε να γίνει και κριθαρότο όπως στην συνταγή μας με άγρια μανιτάρια εδώ. Επίσης η σάλτσα αυτή θα μπορούσε να συνδυαστεί και με […]
Με αφορμή αυτή την υπέροχη συνταγή θέλω να σας εκφράσω την ευγνωμοσύνη μου για την καταπληκτική δουλεία που κάνετε. Είμαι φοιτήτρια και τα τελευταία χρόνια μένω μακριά από το πατρικό μου και μου έχετε “προσφέρει” πολύ όμορφα πιάτα, με μαμαδίστικο χαρακτήρα κάποια αλλά και ταυτόχρονα με όμορφες ιδιαιτερότητες και χαρακτήρα, όπως συνηθίζω να λέω. Οι περιγραφές σας, όπως και εδώ, πάντα άψογες, θυμίζοντάς μου ορισμένους καθηγητές από το πανεπιστήμιο, που με περίτεχνο λεξιλόγιο προσπαθούν να μας μυήσουν στα άδυτα της επιστήμης. Την συγκεκριμένη συνταγή την δοκίμασα, με παίδεψε η άτιμη, αλλά με άφησε εντυπωσιασμένη (τόσο απλά υλικά, τόσο όμορφη γεύση!).
Υγ. Αλήθεια πόσο κρασί απαιτείται; Νομίζω δεν αναφέρεται η ποσότητα.
Δημήτρη ,συγχώρα μου τον ενικό αλλά σε θεωρώ δικό μου άνθρωπο γιατί μοιραζόμαστε το πάθος για τη μαγειρική ,σε ευχαριστώ και σε συγχαίρω για όλα αυτά που μαθαίνω από τια μαγειρικά σου ”ταξίδια” .Θα ήθελα να σε ρωτήσω γιατί ενσωματώνεις τα μανιτάρια στο κριθαρότο στο 10ο λεπτό και όχι από την αρχή .Ευχαριστώ πολύ !!
Καλησπέρα, έχω μια μεγάλη απορία. Έχουμε ανεβάσει τη φωτιά στο φουλ και εισάγουμε το κριθαράκι στο σκεύος και ανακατεύουμε για ένα λεπτό. Έπειτα, πώς συνεχίζουμε το κριθαρώτο μέχρι να ολοκληρωθεί; Με μεσαία φωτιά;
Ακόμη ένα θεσπέσιο πιάτο. Απίστευτα αρώματα, θεϊκή γεύση. Χρησιμοποίησα καφέ μανιτάρια (την καφέ ποικιλία του κλασικού Bisporus agaricus) τη μια φορά και απλά άσπρα τη δεύτερη. Επιφυλάσσομαι την επόμενη με κανθαρέλλους.
Ωστόσο την τρίτη φορά που θέλησα να κάνω ένα τέτοιο πιάτο, σκέφτηκα να χρησιμοποιήσω ένα άλλο ελληνικό υλικό, μαγειρεμένο ακριβώς με την παραπάνω διαδικασία: τον τραχανά. Έχοντας διαβάσει για το λεγόμενο “τραχανότο” χρησιμοποίησα παραδοσιακό θρακιώτικο ξινό τραχανά από την πατρίδα μου. Εμείς έχουμε τον λεγόμενο “γαλατένιο” ή γλυκό και τον τραχανά λαχανικών (με βάση το κολοκύθι) ή ξινό. Το αποτέλεσμα ήταν απλά μαγευτικό. Λυπάμαι ιδιαίτερα που δεν ήξερα αυτές τις τεχνικές, όταν ακόμη η γιαγιά μου έφτιαχνε κάθε καλοκαίρι δικό της, σπιτικό τραχανά. Αλλά αν το υλικό προέρχεται από καλή παραδοσιακή επιχείρηση, κάτι σώζεται. Κι αν στο ρύζι και στο κριθαράκι είναι επιβεβλημένο να κρατάς τους χρόνους, στον τραχανά είναι κάτι παραπάνω, γιατί από ένα σημείο και μετά, ο τραχανάς απλά λιώνει και γίνεται σούπα!
Και κάτι ακόμη κύριε Παπαζυμούρη, Δημήτρη, αν μου επιτρέπεις. Έχεις δώσει απίστευτες συνταγές για πολλά φαγητά, από εξαιρετικά δύσκολα και μπελαλίδικα ως εντελώς απλά, από “αριστοκρατικά” ως “λαϊκά και ταπεινά”. Θα ήθελα, λοιπόν, μια πρόταση, ιδέα, πινελιά, για ένα αγαπημένο μου φαγητό και ένα γλυκό. Κρέας φρικασέ με χόρτα και πράσινα λαχανικά και χαλβά σιμιγδαλένιο. Θα το εκτιμούσα δεόντως!
Κανονικά σε κάθε σου μαγειρικό άρθρο, θα έπρεπε να σου λέω μπράβο, αλλά τα πολλά κύριε ελέησον τα βαριέται και ο παπάς θα σου πω απλά ότι βάζεις με άνεση κάτω πολλούς σεφ και τηλεσεφ.
Πως φτιάχνουμε κριθαρότο, σε 4 στάδια | Caruso.gr
[…] Κριθαρότο με Άγρια Ελληνικά Μανιτάρια […]
Πεντανόστιμη Μακαρονάδα με Ελληνικό Πορτσίνι και Κρεμμύδι | Caruso.gr
[…] συγκεκριμένη σύνθεση θα μπορούσε να γίνει και κριθαρότο όπως στην συνταγή μας με άγρια μανιτάρια εδώ. Επίσης η σάλτσα αυτή θα μπορούσε να συνδυαστεί και με […]
Anonymous
Γαμώ τις διαφημίσεις σου !!! Δεν θα σε ξαναδώ.
Anonymous
ΕΞΑΙΡΕΤΙΚΗ ΣΥΝΤΑΓΗ ΕΥΚΟΛΗ, ΓΡΗΓΟΡΗ ΚΑΙ ΠΕΝΤΑΝΟΣΤΙΜΗ
Θάλεια
Με αφορμή αυτή την υπέροχη συνταγή θέλω να σας εκφράσω την ευγνωμοσύνη μου για την καταπληκτική δουλεία που κάνετε. Είμαι φοιτήτρια και τα τελευταία χρόνια μένω μακριά από το πατρικό μου και μου έχετε “προσφέρει” πολύ όμορφα πιάτα, με μαμαδίστικο χαρακτήρα κάποια αλλά και ταυτόχρονα με όμορφες ιδιαιτερότητες και χαρακτήρα, όπως συνηθίζω να λέω. Οι περιγραφές σας, όπως και εδώ, πάντα άψογες, θυμίζοντάς μου ορισμένους καθηγητές από το πανεπιστήμιο, που με περίτεχνο λεξιλόγιο προσπαθούν να μας μυήσουν στα άδυτα της επιστήμης. Την συγκεκριμένη συνταγή την δοκίμασα, με παίδεψε η άτιμη, αλλά με άφησε εντυπωσιασμένη (τόσο απλά υλικά, τόσο όμορφη γεύση!).
Υγ. Αλήθεια πόσο κρασί απαιτείται; Νομίζω δεν αναφέρεται η ποσότητα.
Pericles Kiakides - Περικλής Κιακίδης
Έψαξα για το κρασί στα υλικά, το οποίο αναφέρεται στο βήμα 4, και δεν το βρήκα.
Babis Zervudakis
Δημήτρη ,συγχώρα μου τον ενικό αλλά σε θεωρώ δικό μου άνθρωπο γιατί μοιραζόμαστε το πάθος για τη μαγειρική ,σε ευχαριστώ και σε συγχαίρω για όλα αυτά που μαθαίνω από τια μαγειρικά σου ”ταξίδια” .Θα ήθελα να σε ρωτήσω γιατί ενσωματώνεις τα μανιτάρια στο κριθαρότο στο 10ο λεπτό και όχι από την αρχή .Ευχαριστώ πολύ !!
Anonymous
Καλησπέρα, έχω μια μεγάλη απορία. Έχουμε ανεβάσει τη φωτιά στο φουλ και εισάγουμε το κριθαράκι στο σκεύος και ανακατεύουμε για ένα λεπτό. Έπειτα, πώς συνεχίζουμε το κριθαρώτο μέχρι να ολοκληρωθεί; Με μεσαία φωτιά;
Δημήτρης Παπαζυμούρης
Όχι γενικά με δυνατή φωτιά μέχρι το τέλος.
Chris
Ακόμη ένα θεσπέσιο πιάτο. Απίστευτα αρώματα, θεϊκή γεύση. Χρησιμοποίησα καφέ μανιτάρια (την καφέ ποικιλία του κλασικού Bisporus agaricus) τη μια φορά και απλά άσπρα τη δεύτερη. Επιφυλάσσομαι την επόμενη με κανθαρέλλους.
Ωστόσο την τρίτη φορά που θέλησα να κάνω ένα τέτοιο πιάτο, σκέφτηκα να χρησιμοποιήσω ένα άλλο ελληνικό υλικό, μαγειρεμένο ακριβώς με την παραπάνω διαδικασία: τον τραχανά. Έχοντας διαβάσει για το λεγόμενο “τραχανότο” χρησιμοποίησα παραδοσιακό θρακιώτικο ξινό τραχανά από την πατρίδα μου. Εμείς έχουμε τον λεγόμενο “γαλατένιο” ή γλυκό και τον τραχανά λαχανικών (με βάση το κολοκύθι) ή ξινό. Το αποτέλεσμα ήταν απλά μαγευτικό. Λυπάμαι ιδιαίτερα που δεν ήξερα αυτές τις τεχνικές, όταν ακόμη η γιαγιά μου έφτιαχνε κάθε καλοκαίρι δικό της, σπιτικό τραχανά. Αλλά αν το υλικό προέρχεται από καλή παραδοσιακή επιχείρηση, κάτι σώζεται. Κι αν στο ρύζι και στο κριθαράκι είναι επιβεβλημένο να κρατάς τους χρόνους, στον τραχανά είναι κάτι παραπάνω, γιατί από ένα σημείο και μετά, ο τραχανάς απλά λιώνει και γίνεται σούπα!
Και κάτι ακόμη κύριε Παπαζυμούρη, Δημήτρη, αν μου επιτρέπεις. Έχεις δώσει απίστευτες συνταγές για πολλά φαγητά, από εξαιρετικά δύσκολα και μπελαλίδικα ως εντελώς απλά, από “αριστοκρατικά” ως “λαϊκά και ταπεινά”. Θα ήθελα, λοιπόν, μια πρόταση, ιδέα, πινελιά, για ένα αγαπημένο μου φαγητό και ένα γλυκό. Κρέας φρικασέ με χόρτα και πράσινα λαχανικά και χαλβά σιμιγδαλένιο. Θα το εκτιμούσα δεόντως!
Δημήτρης Παπαζυμούρης
Ευχαριστώ πολύ! Το φρικασέ είναι στα υπόψη για τη νέα χρονιά. Στο χαλβά θα πρέπει να ψαχτώ αρκετά, μια και δεν το κάνουμε σπίτι.
ΣΩΤΉΡΙΟΣ ΚΟΚΚΑΣ
Κανονικά σε κάθε σου μαγειρικό άρθρο, θα έπρεπε να σου λέω μπράβο, αλλά τα πολλά κύριε ελέησον τα βαριέται και ο παπάς θα σου πω απλά ότι βάζεις με άνεση κάτω πολλούς σεφ και τηλεσεφ.
Δημήτρης Παπαζυμούρης
Ευχαριστώ πολύ!