Ο κορμός και το μωσαϊκό, τα δύο παντελώς ανέμπνευστα ονόματα που χαρακτηρίζουν το ίδιο μαγικό γλυκό, απλά δηλώνουν πεζά και περιγραφικά την οριζόντια και κάθετη υπόστασή του αντίστοιχα. Λες κι ο ένας νονός του, ήταν κάποιος που το είδε από μακρυά και χωρίς να πολυνοιαστεί του πέταξε εκεί το όνομα “κορμός” απλά για να το προσδιορίσει σχηματικά και ο άλλος, ο πιο πονηρός, ο ψαγμένος, το έκοψε στη μέση να δει μπας και κρύβεται κάτι ύποπτο, αλλά το μόνο που σκέφτηκε ήταν να το περιγράψει ως ένα μικροαστικό μωσαϊκό πάτωμα. Όταν μιλάμε για έλλειψη έμπνευσης σε δύο μάλιστα ονόματα, εδώ το τερματίσαμε!
Το μωσαϊκό ή κορμός, είναι απ’ τις περιπτώσεις που η ονοματολογία αδικεί πλήρως το τι σε κάνει να αισθάνεσαι το συγκεκριμένο γλυκό, το μέγεθος της ηδονής, τις μνήμες τη λαχτάρα, το κράντς και τη πληθωρικότητα της γλύκας που το συνοδεύει!
Ρε σεις δε πάτε καλά, “σοκολατένιο φιλί” ή “τραγανή ηδονή” ή “σοκολατί νιρβάνα” ή “heavenly crunch” έπρεπε να λέγεται αυτό το γλυκό, ή κάποιο όνομα τέτοιας emotional kitch λογικής. Κάτι δηλαδή που να εκφράζει το συναίσθημα που μας που εγείρει γλυκαίνοντας την καθημερινότητα μας από τα παιδικά μας χρόνια ως τα γηρατειά μας, αν τα προλάβουμε βέβαια, έτσι όπως πάμε…
Στα παιδικά μου χρόνια δυστυχώς σπίτι μας δεν μαγείρευαν γλυκά και ειδικά γλυκά με σοκολάτα, υλικό που δεν έβαζε στο στόμα της η μάνα μου, η οποία επειδή ήταν μονίμως σε δίαιτα, είχε επιβάλει εμπάργκο στα γλυκά σε όλους μας, ακόμη και σ’ αυτά που δεν την αφορούσαν. Έτσι οι μόνες μου επαφές με τη σοκολάτα, ήταν οι ΙΟΝ αμυγδάλου, κάτι σοκοφρέτες ΜΕΛΟ που είχαν μέσα και χαρτάκια με τοπικές ενδυμασίες και σημαίες χωρών και οι τρούφες και σοκολατίνες απ’ το ζαχαροπλαστείο του Μαλάμου, που με πήγαινε η μάνα μου όταν ήμουν καλό παιδί, μάλλον σπάνια δηλαδή. Στερημένα χρόνια, τώρα σας εκδικούμαι!
Το μωσαϊκό, το γνώρισα στο σπίτι της οικογένειας Τριανταφυλλίδη (κολλητοί οι γονείς μου μαζί τους και κολλητός και εγώ με τα παιδιά τους) και το έφτιαξε η μοναδική κυρία Άννα, που παραμένει και η καλύτερη οικιακή μαγείρισσα που έχω γνωρίσει. Έχω αναφερθεί σ’ αυτή στο άρθρο για τη πολίτικη βασιλόπιτα της Μαμίκας που ήταν η πεθερά της, αλλά να επαναλάβω και εδώ ότι η ομορφιά, η φινέτσα, η καλοσύνη και η ευγένειά της, αντικατοπτριζόταν στις πληθωρικές γεύσεις σε κάθε φαγητό ή γλυκό με το οποίο καταπιανόταν. Νάναι καλά και να το παλεύει ακόμη!
Όταν πρωτοδοκίμασα λοιπόν μωσαϊκό απ’ τα χεράκια της κυρίας Άννας είδα το φως το αληθινό, με άλλα λόγια έπαθα τη πλάκα μου. Έτσι κατάφερα στα προεφηβικά μου χρόνια πια, να κάνω και τη μάνα μου να μου φτιάχνει ενίοτε κορμό μωσαϊκού, με την έμφαση βέβαια στο “ενίοτε”… μιλάμε για κανονικό τσάϊλντ αμπιούζ, αφήστε τι σκληρές στερήσεις έχω βιώσει σ’ αυτή τη ζωή!
Ένα απ’ τα στοιχεία που όμως έχουν καταγραφεί στη γευστική μου μνήμη από τότε, ήταν ότι εκτός από μπισκότα, τα μωσαϊκά εκείνα είχαν και καρύδια που μ’ άρεσαν. Ο συνδυασμός λοιπόν της έντασης της γεύσης σοκολάτας και βουτυρόπαστας με τη τραγανότητα των μπισκότων και του καρυδιού ήταν για μένα το μυστικό που έκανε το μωσαϊκό εκείνο ανεπανάληπτο.
Και για πάρα πολλά χρόνια ποτέ δεν είχα δοκιμάσει ένα μωσαϊκό που να πλησιάζει αυτή την αίσθηση, με κάποια να φτάνουν κοντά μεν, αλλά να μη μου δίνουν αυτή τη πολυεπίπεδη γευστική εμπειρία. Όλα αυτά βέβαια μέχρι την προηγούμενη εβδομάδα που περιέγραψα στη Σόφη, τη γεύση που πεθύμησα και τη τραγανότητα που ψάχνω μαζί με το υποχρεωτικό των καρυδιών ως στοιχείο και αφού το στριφογύρισε στο μυαλό της για λίγο, ήρθε με την ιδέα της.
Η ιδέα της Σόφης βασίστηκε στη συνταγή της μάνας της, Gillie Wiliams (άλλη μεγάλη μαγείρισα εδώ), μόνο που αντί για golden syrup που χρησιμοποιούν στην Ουαλία το αντικατέστησε με μέλι που εδώ είναι πιο οικείο. Και μαζί με τα καρύδια που ήταν υποχρεωτικά ως προδιαγραφή από μένα, πρόσθεσε και ένα τρίτο στοιχείο τραγανότητας, σπασμένη μαρέγκα του εμπορίου. Brilliant addition may I say dear Sophie, η τριπλή διαβάθμιση τραγανότητας, με τη μαρέγκα να προσθέτει και μια ανεπαίσθητη μαστιχωτή αίσθηση στο τέλος του κράντς. Τα υπόλοιπα, ήταν άριστης ποιότητας πρώτες ύλες σοκολάτας, κρέμας και πραγματικού αγελαδινού βούτυρου και ελάχιστη τεχνική, άντε και λίγη αγάπη, για να ξεπεράσω τις παιδικές στερήσεις που λέγαμε.
Το αποτέλεσμα του παντρέματος δυο συνταγών από δυο μεγάλες οικιακές μαγείρισες που δεν είχαν ποτέ γνωριστεί μεταξύ τους, μέσω μιας τρίτης με δημιουργικό μυαλό και ταλέντο, ήταν ο καλύτερος κορμός που είχα ποτέ δοκιμάσει. Ήταν όλα όσα έψαχνα σε πληθωρικότητα και πολυεπίπεδη τραγανότητα, πραγματικά outstanding! Πρέπει να τον δοκιμάσετε, αφού τον έφτιαξε η Σόφη μου άλλωστε!
Και μια ακόμη σκέψη…
Το βαθύτερο, “φιλοσοφικό” νόημα της συγκεκριμένης παρουσίασης είναι ότι οι συνταγές στη ζωή μας καταγράφονται βιωματικά σε σχέση με συγκεκριμένους ανθρώπους και καταστάσεις, δεν είναι απλά υλικά, τεχνιέντως συνδυασμένα. Αυτή η συναισθηματική υπεραξία του να γεύεσαι το δημιούργημα κάποιου που αγαπάς είναι που τους δίνει μέλλον αλλά και δυνατότητες εξέλιξης υπό προϋποθέσεις. Γιατί την εξέλιξη στο οικείο την δέχεσαι μόνο όταν τρέφεις συναισθήματα γι’ αυτόν που πήρε την ευθύνη “να πειράξει κάτι” που έχει αναφορές σε κάποιον σημαντικό απ’ το παρελθόν σου. Η μαγειρική είναι μια τέχνη εξελισσόμενης εμπιστοσύνης και συναισθήματος. Γι’ αυτό και εγώ δεν μπορώ να χαρώ φαγητό σε εστιατόρια με πολύ καλούς σεφ, αν δεν τους συμπαθώ! Σκεφτείτε το… είναι στην ανθρώπινη φύση και το ένστικτο της αυτοπροστασίας, να υπάρχει σχέση εμπιστοσύνης (άρα συναίσθημα) προς αυτόν που παρασκευάζει ένα έδεσμα. Οι αγαπημένες συνταγές λοιπόν είναι πάνω απ’ όλα, τα πρόσωπα που τις φορτίζουν!
Χαρακτηριστικά της συνταγής:
Εύκολη και σχετικά γρήγορη συνταγή με την διαδικασία παρασκευής να είναι περί τη μισή ώρα και μετά αναλαμβάνει η κατάψυξη επί 2-3 ώρες να δέσει τα υλικά στο γνωστό σχήμα κορμού. Στη συνέχεια μπορείτε να διατηρήσετε το μωσαϊκό στο ψυγείο.
Εύκολα μοιράζεστε την εμπειρία παρασκευής και με τα παιδιά, αν και θα σας κοστίσει κανένα επιπλέον δίωρο στο καθάρισμα, όπως τη βλέπω τη φάση…
Υλικά για 1 κορμό
225 γρ. (1 συσκευασία) μπισκότα Πτι Μπερ (εναλλακτικά ανάμεικτα 50% ολικής και 50% κανονικά)
200 γρ. (1 συσκευασία) σοκολάτα κουβερτούρα 65% κακάο Nestlé Dessert
150 ml. κρέμα γάλακτος Arla 36%
3 κ.σ. κακάο σκόνη
3 κ.σ. μέλι
175 γρ. βούτυρο Lurpak
125 γρ. καρύδια σπασμένα στο χέρι
40 γρ. μαρέγκα (3 ετοιμες μαρέγκες)
40 ml. brandy
Διαδικασία Παρασκευής
1. Φτιάχνετε τη Γκανάς
Σε ένα μπολ (που μπορεί να μπει στα
μικροκύματα), σπάστε μέσα όλα τα κομμάτια της σοκολάτας και προσθέστε την
κρέμα. Το βάζετε στα μικροκύματα για 1 λεπτό (ανάλογα και με τα Watt του φούρνου σας βέβαια,
μπορεί να χρειαστεί λίγο περισσότερο). Με ένα κουτάλι ή μια μαρίζ ανακατεύετε
καλά για 1 λεπτό μέχρι η γκανάς να πάρει ενιαίο σοκολατί σκούρο χρώμα.
Αν πάλι δεν έχετε μικροκύματα κάνετε τη γκανάς σε μπεν-μαρί. Δηλαδή βάζετε μια
κατσαρόλα με νερό να βράζει και πάνω της ένα μπολ που η κάτω του άκρη όμως δεν
ακουμπάει στο βραστό νερό, και λιώνετε εκεί τη σοκολάτα και ανακατεύετε με τη
κρέμα.
2. Φτιάχνετε τη βουτυρόπαστα της γέμισης
Σε κατσαρολάκι βάζετε το βούτυρο να λιώσει. Προσθέτετε τις 3 κ.σ. κακάο και αντίστοιχα το μέλι. Ανακατεύετε για 2 λεπτά, μέχρι το μίγμα να γίνει ενιαίο και αφαιρείτε απ την εστία.
3. Προσέθετε τα υπόλοιπα υλικά της γέμισης
Σπάτε τα
μπισκότα με το χέρι πάνω στη βουτυρόπαστα και ανακατεύετε να ενσωματωθούν. Δεν μας νοιάζει αν είναι ακανόνιστα μεταξύ
τους.
Προσθέτετε το μπράντι και στη συνέχεια όλη τη γκανάς.
Ανακατεύετε και συνεχίζετε προσθέτοντας τα καρύδια που τα σπάτε κι αυτά με το χέρι όπως και τις μαρέγκες στη συνέχεια. Όταν όλα αυτά έχουν προστεθεί και ανακατευτεί έχετε ολοκληρώσει τη γέμιση σας.
4. Φτιάχνετε τον κορμό
Απλώνετε μια λαδόκολλα στο πάγκο σας και πάνω της ρίχνετε τη γέμιση σε μακρόστενο σχήμα. Την τακτοποιείτε όσο γίνεται, ισιώνοντας την με την μαρίζ να πάρει σχήμα κορμού και αρχίζετε απ τη μια μακρυά πλευρά του χαρτιού να την τυλίγετε όσο σφικτά γίνεται. Αφού την τυλίξετε και σφίξετε ελαφρά τις άκρες, περνάτε όλο το κορμό με μεμβράνη απ’ έξω ώστε στη περαιτέρω πίεση η μεμβράνη να δράσει ως αντίσταση και να βοηθήσει στο να βγει ένα σωστό κυλινδρικό σχήμα. Όταν το έχετε πιέσει όσο μπορείτε, βάζετε τον κορμό στην κατάψυξη για τουλάχιστον 2-3 ώρες, να δέσει.
5. Κόβετε τον κορμό.
Αφαιρείτε απ την κατάψυξη και αφού βγάλετε τη μεμβράνη, με προσοχή ξεκολλάτε την λαδόκολλα και ακουμπάτε σε επιφάνεια κοπής. Κόβετε με πολύ κοφτερό μαχαίρι (του ψωμιού είναι ιδανικό), και στη συνέχεια ό,τι περισσέψει το τυλίγετε σε μεμβράνη και πάλι πίσω στο ψυγείο αυτή τη φορά.
Σερβίρισμα:
Το μωσαϊκό, και ειδικά το συγκεκριμένο είναι αριστούργημα μόνο του, αλλά πάντα ταιριάζει και με παγωτό ή σαντιγί ή απλά με λίγη κρέμα γάλακτος από πάνω για να συνοδεύσει. Με τσάι και καφέ ή και ως επιδόρπιο μετά το φαγητό, δεν θα το αρνηθεί κανείς. Ειδικά μετά τη πρώτη μπουκιά που θα νιώσει ένταση σοκολάτας και πολυεπίπεδες τραγανές υφές.
Σερβιρισμένος στη πιατέλα της σειράς Fantasy της ΙΩΝΙΑ ο κορμός μας ετοιμάστηκε στο αντικολλητικό κατσαρολάκι της FEST που βίωσε μια απ’ τις πιο ευτυχισμένες μέρες της ζωής του!