Το Cucina Caruso μαγειρεύει στο Casserole Bistro στο Γέρακα ! Τηλέφωνο κρατήσεων : 210-6618838 (μετά τις 14.00)
harry's bar istoria

Αν σας αρέσουν οι αυθεντικές ιστορίες πίσω από γαστριμαργικούς μύθους, έχω να σας διηγηθώ, όσο πιο σύντομα γίνεται, μια πολύ ενδιαφέρουσα για έναν απ’ τους σημαντικότερους: To Ηarry’s Bar, της Βενετίας.

g ciprianni harry s bar

Είμαστε στο 1929, στη Βενετία. Ο Giuseppe Cipriani δούλευε ως μπάρμαν στο ξενοδοχείο Europa, ένα από τα top spots της πόλης. Ένας απ’ τους καλούς του πελάτες, ήταν ο Harry Pickering, φοιτητής απ’ τη Βοστώνη που έμενε στο ξενοδοχείο με το σκυλάκι του, τη θεία του και …τον ζιγκολό της. Ο Harry, γόνος πλούσιας οικογένειας, διασκέδαζε για ώρες στο μπαρ, φλερτάροντας με όμορφες παρουσίες και δοκιμάζοντας όλα τα διαφορετικά cocktails που ο Cipriani πρόθυμα και αριστοτεχνικά του ετοίμαζε. Μέχρι που, μια μέρα ο Harry εμφανίστηκε άκεφος και καταβεβλημένος, κινούμενος σα φάντασμα στο tearoom, αρνούμενος πεισματικά να έρθει για να πιει στο μπαρ.

Διαφήμιση

Ο Giuseppe μετά από μια διακριτική αλλά διεισδυτική «ανάκριση», αυτή που μόνον ένας έμπειρος μπάρμαν μπορεί να κάνει σε έναν καλό του πελάτη, έμαθε ότι για κάποιο λόγο ο Harry δεν είχε τα $5,000 για να πληρώσει το ξενοδοχείο «και να πιεί ένα τελευταίο martini»

Σε μια απερίσκεπτα αυθόρμητη κίνηση, ο Cipriani αποφασίζει να του δανείσει όλες του τις οικονομίες και να σώσει τον Harry, που αναχωρεί με το κεφάλι ψηλά για τη Βοστώνη …αφού βεβαίως απήλαυσε το τελευταίο του dry martini δια χειρός Cipriani.

O Harry Pickering (aristera) me ton Giuseppe Cipriani
O Harry Pickering (αριστερά) με τον Giuseppe Cipriani

Το ντεσού της ιστορίας είναι ότι ο Harry είχε σταλεί από τους γονείς του στη Βενετία προκειμένου να απαλλαγεί από την ιδιαίτερη έφεση προς το ποτό.  Η θεία του -υποτίθεται ότι- θα είχε τον ρόλο επόπτη.  Προφανώς, όμως, η θεία ασχολήθηκε κάπως παραπάνω με το φλογερό Ιταλό ζιγκολό της και κάπου το ανεψούδι ξέφυγε… Έτσι, όταν οι γονείς του έμαθαν τι συμβαίνει έκοψαν βιαίως τη χρηματοδότηση αυτής της εκδρομής εξαγνισμού και ανακάλεσαν τα απολωλότα πρόβατα στην πατρίδα.

Βενετία, 1931. Ο Giuseppe Cipriani, που μάλλον είχε ήδη μοιρολογήσει τα λεφτά του, την ώρα που χτυπά στο shaker ένα cocktail βλέπει με την άκρη του ματιού του τον  Harry Pickering να εμφανίζεται από το πουθενά. Ο Harry είναι εκεί, όχι απλά για να του επιστρέψει την οφειλή, αλλά για να δώσει τη δυνατότητα στον Cipriani να γράψει ιστορία. Εκτός απο τα $5,000, o Pickering του δίνει άλλα $15,000 με το σκεπτικό ότι είναι αρκετά για να ανοίξει ένα μπάρ με το όνομα… “Harry’s Bar”.

Διαφήμιση

Harry's Bar

Ο Cipriani είχε το όραμα έτοιμο στο μυαλό του από πριν και κινήθηκε άμεσα… Ήθελε ένα πολυτελές μπάρ –όπως των ξενοδοχείων της εποχής- αλλά σε ένα χώρο όπου οι πελάτες να μπορούν να έχουν άμεση πρόσβαση, χωρίς δηλαδή να περνάνε από τα μεγάλα χολ με τα αδιάκριτα βλέμματα (αυτό δεν ήταν προφανώς δεδομένο τότε…). Μάλιστα οραματιζόταν να είναι σε ένα σημείο που να σε εξαναγκάζει να έρχεσαι επί τούτου, όχι σε πέρασμα όπου τυχαία μπαίνεις μέσα.  harrys barΕπιπλέον, αυτό το μπαρ ήθελε να σερβίρει εκλεκτό φαγητό σε περιβάλλον λιτό αλλά κομψό και κυρίως άνετο για τους θαμώνες, ώστε να απολαμβάνουν την ουσία της εμπειρίας ενός «καταφύγιου για bon-viveurs”.

Διαφήμιση

Το μαγαζί βρέθηκε σ’ ένα αδιέξοδο κοντά στην πλατεία του Αγίου Μάρκου (τότε ήταν μόνο το ισόγειο 9Χ5 …ο όροφος με τα 10 τραπέζια νοικιάστηκε στη δεκαετία του 60) και με τη βοήθεια του Βαρώνου Gianni Rubin de Cervin διακοσμήθηκε σε Art Deco στιλ  (το προχώ της εποχής) και άνοιξε τις πόρτες του την 13η Μαϊου του 1931.

Ernest Hemingway nella foto con Giuseppe Cipriani e Ruggero Caumo (Grazia Neri)

Από τα εγκαίνιά του, το Harry’s Bar αγκαλιάστηκε από την ευρωπαϊκή αριστοκρατία και μέσα στον πρώτο χρόνο έγινε το μέρος όπου

Henry Fonda con la quarta delle sue cinque mogli, la baronessa italiana Afdera Franchetti (Grazia Neri)

οι διάσημοι της εποχής διακέδαζαν με άνεση. Ίσως και γιατί παρότι διάσημοι είχαν την αντιμετώπιση ενός κοινού θνητού, σύμφωνα με τις ρητές οδηγίες του Cipriani προς όλο το προσωπικό, κάτι που τους έκανε να νιώθουν άνετα για να αισθάνονται οι «εαυτοί» τους και να διασκεδάζουν αυθεντικά. Ίσως πάλι γιατί το όλο concept είχε έναν απόλυτα ισορροπημένο συνδυασμό απλότητας και κομψότητας που φάνταζε πρωτότυπος και ηδονικός, σε αντίθεση με τα δυσκοίλια (constipé) δεδομένα της εποχής.

(Το κλίμα, μου φαίνεται, θα έφερνε -κατ’ αναλογία- προς το άνετο κυριλέ στιλάκι που είχαν οι Μούσες, το 9+9 και η Ράτκα της εποχής μου –τέλη 70, αρχές 80-,  όπου ανώνυμοι και επώνυμοι “γουστάρανε” να είναι εκεί, γιατί απλά περνούσαν υπέροχα… πάνω και πέρα από το ότι τα στέκια έγιναν τα in-places-to-be καθαρά ως αποτέλεσμα ηδονικής εμπειρίας).

harrys bar interiorΣτους συχνούς πελάτες του Harry’s Bar περιλαμβάνανονταν στις πρώτες δεκαετίες του ονόματα όπως των Somerset Maugham, Aga Khan, Ernest Hemingway (ο άνθρωπος εγγύηση για καλό ποτό … «ο Θεός μου» … τον λατρεύω), Arturo Toscanini, Charlie Chaplin, Orson Welles, Marcello Mastroianni, Humphrey Bogard, Lauren Bacall, Αριστοτέλη Ωνάση (σιγά μη λείψει “ο δικός μας”), Baron Philipe de Rothchild, Alfred Hitchcock,  Truman Capote & Woody Allen (ο άλλος μου “ήρωας”) και πολλά άλλα. Βέβαια, ο Cipriani ίσως για να ρεφάρει την απερισκεψία δανεισμού των οικονομιών του στον Harry, κάποια στιγμή σε φάση απόλυτης απάθειας απέναντι στη «δύναμη» των επωνύμων, έκανε τη χειρότερη οικονομικά κίνηση της ζωής του όταν αρνήθηκε την προσφορά του George Braque να πληρώσει το φαγητό του με ένα πίνακα…

Ο Arrigo se xrei Giuseppe Cipriani kanontas Βellini

Μέσα στη πορεία των χρόνων το Harry’s bar πέρασε από τον Giuseppe στον γιό του Arrigo Cipriani, που μέχρι σήμερα είναι εκεί, πάντα παρών να φροντίζει ισότιμα διάσημους και άσημους πελάτες. Ο Arrigo τελικά ανέδειξε το Harry’s Bar στο πιο διάσημο ίσως εστιατόριο της Ιταλίας και βέβαια σε ένα από τα διαχρονικά landmarks των bon-viveurs ανά τον κόσμο.

Το ενδιαφέρον όμως, με το Harry’s Bar σε σχέση με άλλα διάσημα Bar/Restaurants στον πλανήτη, είναι ότι δεν αποτέλεσε απλώς έναν ναό διασκέδασης κοσμικών, αλλά έβαλε το στίγμα του στην γαστριμαργική κουλτούρα που απολαμβάνουμε σήμερα, όντας υπεύθυνο για κάποια φημισμένα cocktail & πιάτα με αυθεντικές συνταγές ή με χαρακτηριστικές παραλλαγές…

Syhtages Harry's Bar

Και για να φτάσουμε στο δια ταύτα, θα βρείτε στα λινκ πιο κάτω τις  δύο από τις συνταγές που γεννήθηκαν στο Harry’s Bar και έγιναν διάσημες στον κόσμο  συν μια χαρακτηριστική παραλλαγή κλασσικής ιταλικής συνταγής που φέρει το όνομα του ιδιοκτήτη:

Το περίφημο Bellini, ένα cocktail από χυμό ροδάκινου και prosecco.

Το Carpaccio στην αυθεντική εκτέλεσή του με την σάλτσα του Harry’s Bar

Τέλος,  θα βρείτε και το υπέροχο  Ossobuco ala Cipriani, που ήταν και το κύριο πιάτο που δοκίμασα εκεί.

Ηarry's BarΣήμερα μπορεί να υπάρχουν πολλά bar που ονομάζονται Harry’s  (έχω επισκεφθεί διάφορα “τύπου Harry’s Bar”σε Παρίσι, Ρώμη, Νέα Υόρκη κλ.π.). Όμως το αυθεντικό Harry’s Bar είναι  αυτό της Βενετίας, στη γωνία  του παραλιακού δρόμου, δίπλα στη Piazza St. Marco (Sestiere San Marco 1323). Άν σχεδιάζετε να πάτε στη Βενετία, κάντε την κράτησή σας στο τηλ. 0039 41 528 5777. Είναι κρίμα να μην έχει υπάρξει ποτέ ένα τραπέζι με το όνομά σας στο Harry’s Bar.

Το άρθρο πρωτοδημοσιεύτηκε στο pandespani στις 28/6/10.

Print Friendly, PDF & Email
Διαφήμιση

Your email address will not be published. Required fields are marked *