Γαριδομακαρονάδες υπάρχουν πολλές και εκλεκτές και εμείς είμαστε περήφανοι που έχουμε μια απ’ τις πιο διαβασμένες συνταγές στο Ελληνικό διαδίκτυο, τις μαφαλντίνες με γαρίδες και μαστίχα. Όμως καθώς η Barilla μας έστειλε τη νέα συσκευασία απ’ τις ταλιατέλες της που εντάσσονται στη σειρά Collezione, δηλαδή ζυμαρικά για πιο σπέσιαλ στιγμές και πιο ανεβασμένες συνταγές, σκέφτηκα πως είναι η τέλεια αφορμή να ξαναδούμε την ιδέα της γαριδομακαρονάδας με άλλη λογική. Άλλωστε, δοκιμάζοντας τα συγκεκριμένα ζυμαρικά διαπίστωσα και την όμορφη, μεστή γεύση που έχει η πάστα τους η οποία περιέχει και αυγό, αλλά και τη τραχιά υφή και πορώδη επιφάνειά τους, κάνοντας τα ιδανικά να σηκώσουν λεπτόρρευστες σάλτσες. Έτσι χρειαζόταν μια συνταγή που να μην καπελώνει τη γεύση της συγκεκριμένης πάστας, αλλά να λειτουργεί παράλληλα της.
Η ιδέα ήταν απλή, όπως συνήθως είναι οι γαστρονομικές ιδέες που πιάνουν στον κόσμο. Εδώ χρησιμοποιούμε μικρομεσαίες γαρίδες, με μπόλικο σκόρδο, λίγη καυτερή πιπεριά, λευκό κρασί για τα αρώματα και απαραιτήτως λίγο βούτυρο να δέσει ελαφρά και να νοστιμίσει τη σάλτσα.
Η συνταγή βασίζεται στο κλασικό και παγκοσμίως δημοφιλή μεζέ με γαρίδες σκορδάτες με βούτυρο (Garlic Butter Shrimps) που υπάρχει σε πολλές Μεσογειακές κουζίνες αλλά και στην Αμερική, μόνο που εδώ η σάλτσα ξεκινά με ελαιόλαδο και τελειώνει με βούτυρο, ενώ εμπλουτίζεται γευστικά με λευκό κρασί. Έτσι οι γεύσεις έχουν σαφήνεια, καθαρότητα, άποψη και εντάσεις, τόσο-όσο να δέσουν με τη μεστή πάστα απ’ τις ταλιατέλες. Η συγκεκριμένη σάλτσα, επιτρέπει στη συνταγή να γίνει και με κατεψυγμένες – προβρασμένες γαρίδες που προφανώς υπολείπονται γευστικά σε σχέση με τις φρέσκες, αλλά εδώ αυτό το μειονέκτημα αμβλύνεται, απ’ το χαρακτήρα της σάλτσας, γεγονός που κάνει τη συνταγή πολύ πρακτική. Προφανώς αν επιλέξετε φρέσκες γαρίδες το αποτέλεσμα θα είναι καλύτερο, αλλά θα φάτε και ένα εικοσάλεπτο στο καθάρισμα.
Παρεμφερείς συνταγές με γαρίδες ή γαριδάκι σκορδάτο και ζυμαρικά υπάρχουν αρκετές στην Ιταλική κουζίνα, αλλά η δικιά μου ιδέα ομολογώ πως ξεκίνησε απ’ τις Ισπανικές τάπας με Gambas al Ajillo (γαρίδες με σκόρδο). Απλά ήταν η πρώτη γεύση που σκέφτηκα αμέσως μόλις δοκίμασα τη πάστα απ’ τις συγκεκριμένες ταλιατέλες γιατί ένιωσα ότι δικαιούνται μια συνταγή με πληθωρικό χαρακτήρα, από ελάχιστα όμως υλικά, ώστε να συμπρωταγωνιστούν.
Χαρακτηριστικά της συνταγής:
Πανεύκολη συνταγή που ταιριάζει σε όλες τις εποχές και σε καθημερινά αλλά και σε πιο επίσημα τραπέζια ή μπουφέδες σαν πρώτο, αρκεί να μένουν τα ζυμαρικά ζεστά. Το γεγονός ότι εκτός από φρέσκες, μπορείτε να χρησιμοποιήσετε και έτοιμες προβρασμένες – καθαρισμένες γαρίδες, χωρίς να χάσετε σημαντικά σε γεύση στο τελικό πιάτο, είναι μεγάλο πλεονέκτημα και από πλευράς πρακτικότητας και οικονομίας.
Η συνταγή θα σας πάρει περί τα 10 λεπτά και το πιάτο πρέπει να καταναλωθεί αμέσως, ζεστό και μοσχοβολιστό. Αρκεί να σας αρέσει το σκόρδο βέβαια!
Υλικά για 4 άτομα ως πρώτο πιάτο
450 γρ. Tagliatelle all’ uovo Barilla
400-450 γρ. γαρίδες φρέσκες ή κατεψυγμένες / προβρασμένες, μεσαίου μεγέθους, καθαρισμένες χωρίς κεφάλια
2-3 σκελίδες σκόρδο πολτοποιημένες
1 κ.γ. μπούκοβο ή δύο καυτερές πιπεριές, ανάλογα με τα γούστα σας
80 ml. λευκό κρασί
40 ml. εξαιρετικό παρθένο ελαιόλαδο
40 γρ. αγνό αγελαδινό βούτυρο
3 κ.σ. ψιλοκομμένο μαϊντανό
αλάτι, φρεσκοτριμμένο πιπέρι
Διαδικασία Παρασκευής:
1. Ετοιμάζετε τη σάλτσα με τις γαρίδες:
Αν έχετε φρέσκες γαρίδες, αφαιρείτε τα κεφάλια και καθαρίζετε τα κελύφη απ’ το σώμα τους. Κρατάτε μερικά κεφάλια για να δώσουν νοστιμιά στη σάλτσα και για διακόσμηση στα πιάτα. Αν έχετε προβρασμένες, κατεψυγμένες, τις βάζετε σε ένα σουρωτήρι μέσα σε ένα δοχείο με νερό για να αποψυχτούν και να μαλακώσουν 10΄ πριν τις χρησιμοποιήσετε.
Σε μεγάλο τηγάνι και σε ήπια ένταση βάζετε το ελαιόλαδο να ζεσταθεί και ρίχνετε το πολτοποιημένο σκόρδο και το μπούκοβο / καυτερή πιπεριά να τσιγαριστούν για ένα λεπτό. Προσθέτετε τις γαρίδες, αλάτι και πιπέρι ανακατέυετε να πάρουν οι γαρίδες το σκόρδο και αμέσως μετά προσθέτετε το κρασί. Ανεβάζετε την ένταση προκειμένου να εξατμιστεί το κρασί το συντομότερο, πριν παραβράσουν οι γαρίδες. Προσθέτετε το βούτυρο που θα δέσει και θα νοστιμίσει τη σάλτσα και περιμένετε μερικά λεπτά μέχρι η σάλτσα να αποκτήσει μια στοιχειώδη πυκνότητα ώστε να χαρακτηρίζεται λεπτόρρευστη και πάντως όχι πάνω από 5 λεπτά, γιατί τότε θα μας ξεφύγουν οι γαρίδες και θα σκληρύνουν.
Σ’ αυτή τη διαδικασία του βρασίματος του κρασιού για να πυκνώσει η σάλτσα, ένα μαγειρικό κόλπο είναι να τραβήξετε τις γαρίδες στις άκρες του τηγανιού -που έτσι κι αλλιώς έχει χαμηλότερη θερμική ενέργεια- αφήνοντας όλο το υγρό στο κέντρο για να εξατμιστεί πιο γρήγορα. Αν δείτε πως έχετε πολύ υγρό και φτάνετε στο πεντάλεπτο, καλύτερα με ένα σουρωτήρι αφαιρέστε τις γαρίδες από το τηγάνι και βράστε μετά τη σάλτσα όσο χρειάζεται, προσθέτοντάς τες στο τέλος.
Όταν η σάλτσα ολοκληρωθεί και σβήσετε το μάτι, πασπαλίζετε τον ψιλοκομμένο μαϊντανό από πάνω και ανακατεύετε.
2. Βράζετε τις ταλιατέλες:
Απαράβατος γαστρονομικός κανόνας είναι ότι τα ζυμαρικά δεν ετοιμάζονται ποτέ πριν τη σάλτσα, αλλά είτε παράλληλα ή και μετά απ’ αυτήν. Μια και το δέσιμο της συγκεκριμένης σάλτσας μπορεί να είναι οριακά πιο χρονοβόρο απ’ το να βράσουν οι ταλιατέλες αλ ντέντε, συνιστώ να τις βάλετε να γίνονται αφού είστε στη μέση της διαδικασίας με τη σάλτσα.
Βάζετε μια μεγάλη κατσαρόλα με τουλάχιστον 4 λίτρα νερό μέσα με το καπάκι να φτάσει σε θερμοκρασία βρασμού. Αφού κοχλάζει, προσθέτετε μια γενναία κουταλιά χοντρό αλάτι και στη συνέχεια ρίχνετε τις ταλιατέλες. Ανακατεύετε αφήνετε το καπάκι για ένα λεπτό να βοηθήσετε να ξαναγίνει ο βρασμός και το αφαιρείτε, ανακατεύοντας τακτικά. Στα 6 λεπτά που είναι ο συνιστώμενος χρόνος, αφαιρείτε απ’ το μάτι και χωρίς να μπείτε στο κόπο να σουρώσετε, μεταφέρετε τις ταλιατέλες στο τηγάνι με το κατάλληλο εργαλείο για ζυμαρικά.
Ανακατεύετε καλά και σερβίρετε.
Σερβίρισμα:
Με το τηγάνι στο τραπέζι και από εκεί σε βαθιά ζεσταμένα πιάτα, όπω; αυτά της σειράς Meandros της ΙΩΝΙΑ. Λίγο φρεσκοτριμμένο πιπέρι είναι ό,τι επιλέον χρειάζεται. Η λογική να μπει τριμμένο τυρί σε μακαρονάδα θαλασσινών είναι καταδικαστέα από κάθε Ιταλό που σέβεται τη γαστρονομική κουλτούρα του. Άσε που μπορεί να τον αποκηρύξει και ο ίδιος ο Πάπας! Δε παίζουμε μ’ αυτά… τζιζ!
Μαγειρέψαμε τη σάλτσα σε αντικολλητικό τηγάνι FEST 30 εκ. και βράσαμε τα ζυμαρικά σε αντικολλητική κατσαρόλα FEST.
