Η συνταγή στα Ιταλικά λέγεται Castellane con carciofi, olive e briciole και σου δίνει μια αίσθηση Νότιας Ιταλίας μια και τα υλικά και η σύνθεση είναι πολύ χαρακτηριστική της κουζίνας της Σικελίας, αλλά δεν είμαι σε θέση να το επιβεβαιώσω επί του τυπικού.
Έχουμε να κάνουμε με μια αναπάντεχη σύνθεση της υπόξινης, ερωτικής αγκινάρας με την πληθωρική αλμύρα της ελιάς και τα αρώματα σκόρδου στο βάθος να ευλογάνε τη συνύπαρξη δύο έντονων γεύσεων. Τα αλντέντε και σπάνια καστελάνε αποτελούν τη βάση νοστιμιάς του πιάτου, ενώ η τηγανισμένη φρυγανιά από πάνω, δίνει μια τραγανή έκπληξη στο σύνολο!
Να πούμε βέβαια πως η χρήση τηγανισμένης φρυγανιάς είναι πολύ διαδεδομένη σε πιάτα ζυμαρικών στην Ιταλία και ειδικά στη Σικελία. Αλλά και στη Τοσκάνη παίζει η τηγανισμένη φρυγανιά, όπου δοκίμασα πέρυσι ένα κλασικό πιάτο της περιοχής, τα picci con le briciole, που με κέρδισαν με την απλότητά και τη νοστιμιά τους. Η τηγανισμένη φρυγανιά δίνει αυτή τη τραγανή υφή, εισάγοντας μια νέα διάσταση σε ένα πιάτο ζυμαρικών και πιστεύω ότι λειτουργεί ακόμη πιο καλά, αν πάρει αρώματα από σκόρδο που τηγανίστηκε στο ίδιο λάδι.
Τα Castellane είναι ένα σχετικά σπάνιο είδος πάστας ακόμη και στην Ιταλία. Η ιστορία λέει ότι παλαιότερα τα ζυμαρικά ονομαζόταν paguri, καθώς το σχήμα τους μοιάζει με τα ομώνυμα κοχύλια όπου ζουν οι ερημίτες, κάποια μικρά καβουροειδή, που έχουμε και στις δικές μας θάλασσες. Όμως κάποιοι πρόσεξαν ότι το σχήμα τους μοιάζει επίσης με τις μακριές διπλωτές φούστες που ιστορικά φορούσαν οι γυναίκες στα Ιταλικά δικαστήρια και έφεραν το όνομα castellane και έτσι σταδιακά ο κόσμος άρχισε να αποκαλεί τα ζυμαρικά μ’ αυτό το ανεπίσημο όνομα. Είναι προφανές ότι η φούστα εμπνέει τον κόσμο, πιο πολύ απ’ τα καβούρια! Όταν λοιπόν η Barilla έβγαλε αυτό το σχήμα στην Ιταλία, αποφάσισε να το ονοματίσει Castellane ακολουθώντας τη γλώσσα του κόσμου, αντί να επιλέξει το παραδοσιακό όνομα paguri και έτσι καθιερώθηκε το νέο όνομα στο συγκεκριμένο σχήμα.
Τα Castellane είναι ένα ζυμαρικό που δίνει πάρα πολλές μαγειρικές δυνατότητες, γιατί μπορεί να συνδυαστεί και με βαριές αλλά και με λεπτές σάλτσες, αλλά επίσης μπορεί να λειτουργήσει και σε σαλάτα. Τα Castellane βγαίνουν πιο αλντέντε από άλλα σχήματα και δίνουν ιδιαίτερο χαρακτήρα σε μια συνταγή, καθώς κρατάνε εξαιρετικά τις σάλτσες, έχοντας ρωμαλέα υφή και πολλές ραβδώσεις. Εγώ ομολογώ ότι τα δοκίμασα και με κλασική σάλτσα ντομάτας-βασιλικού και ήταν τέλεια. Θέλω όμως να τα βάλω οπωσδήποτε και σε κρύα σαλάτα με μπρόκολο, να τα δοκιμάσω στη συνταγή με σολομό και κρέμα αντί για τα φιογκάκια αλλά και στη κλασική αγαπημένη μου συνταγή με αρακά, κρέμα και προσούτο. Επίσης είμαι σίγουρος ότι θα λειτουργούν εξαιρετικά και σε πάστες στυλ πουτανέσκα ή και αματριτσιάνα, δηλαδή μακαρονάδες με έντονη, αυθάδη γεύση από υλικά του Ιταλικού νότου.
Χαρακτηριστικά της συνταγής
Μια συνταγή εύκολη αλλά με πολύ ιδιαίτερο χαρακτήρα καθώς η σύνθεση είναι αναπάντεχη στο άκουσμα, αλλά απόλυτα ταιριαστή στο πιάτο.
Στην περιγραφή δίνονται οδηγίες για το πώς να συντονίσετε τις τρεις παρασκευές, δηλαδή τις αγκινάρες, το τηγανισμένο τρίμμα φρυγανιάς και τα ζυμαρικά, ώστε να σας πάρει συνολικά περί τα 15΄το μαγείρεμα και άλλα 10’ η προετοιμασία.
Υλικά για 4 άτομα
500 γρ. Castellane Barilla
400 γρ. αποψυγμένες καρδιές αγκινάρας ή 5 αγκινάρες κομμένες σε λεπτές φέτες
100 γρ. ελιές (προτιμήστε τυπου Αμφίσης), χωρίς κουκούτσι κομμένες στη μέση και ξεβγαλμένες σε νερό
3 σκελίδες σκόρδο κομμένες στη μέση
4-5 κλωνάρια φρέσκου θυμαριού ή 1 κ.γ. αποξηραμένο
100 γρ. χοντροτριμμένο τρίμμα (όχι γαλέτα) από ξερό, μπαγιάτικο ψωμί ή από χωριάτικη σταρένια φρυγανιά
αλάτι, τριμμένο πιπέρι
Διαδικασία Παρασκευής
1. Προετοιμασία
Αν βρείτε κατεψυγμένες καρδιές αγκινάρας, απλά αποψύξτε τες σε μπολ με χλιαρό νερό για 5 λεπτά. Αν επιλέξετε τα κλασικά καπάκια αγκινάρας, πάλι αποψύξτε τα, αλλά κόψτε τα μετά σε λωρίδες. Ο λόγος που αποψύχουμε τα συγκεκριμένα, είναι για να γίνουν στο χρόνο που βράζουμε τα ζυμαρικά. Αν διαλέξετε νωπές αγκινάρες, κόψτε τες πάλι σε λωρίδες.
Πλύντε τις ελιές , βγάλτε το κουκούτσι και κόψτε τες στη μέση ή και σε τέταρτα. Αφήστε τες λίγο σε νερό να φύγει η πολύ έντονη γεύση και αλμύρα.
Τέλος το ψωμί ή τη φρυγανιά τα σπάτε σε χοντροκομμένα κομμάτια σε γουδί ή σε μια σακούλα, αλλά όχι στον πολυκόφτη γιατί θα τα κάνει σκόνη.
2. Σοτάρετε τις αγκινάρες
Σε μεγάλο αντικολλητικό τηγάνι και σε μεσαία ένταση βάλτε 50ml ελαιόλαδο να κάψουν και ρίξτε τις σκελίδες του σκόρδου να πάρουν χρώμα σιγά-σιγά, γυρνώντας τες κάθε τόσο. Όταν μαλακώσουν, μετά από 4-5 λεπτά, λιώστε τες σε μικρά κομμάτια με ένα πιρούνι και στη συνέχεια προσθέστε τις αγκινάρες και το θυμάρι. Σοτάρετε για περίπου 10 λεπτά, ανακατεύοντας κάθε τόσο για να μαλακώσουν οι αγκινάρες. Σ’ αυτό το σημείο μπορείτε να συντονίσετε και το βράσιμο των Castellane που θέλουν 9 λεπτά βράσιμο.
3. Βράζετε τα Castellane
Έχοντας ήδη ζεστάνει μια κατσαρόλα με 4 λίτρα νερό τουλάχιστον, συντονίζετε την αρχή του βρασίματος των ζυμαρικών λίγα λεπτά μετά που θα αρχίσετε το σοτάρισμα της αγκινάρας. Ξεκινάτε όπως πάντα από το να ρίξετε μια κουταλιά σούπας χοντρό αλάτι (λιγότερη ποσότητα απ’ ότι συνήθως γιατί έχουμε ελιές στη σάλτσα που είναι αλμυρές). Μετά τον κοχλασμό ρίχνετε τα Castellane και ανακατεύετε κάθε τόσο μέχρι τα 9 λεπτά που χρειάζονται για να είναι αλντέντε. Παράλληλα βάζετε τη χοντροτριμμένη φρυγανιά να τηγανιστεί.
4. Τηγανίζετε τη φρυγανιά
Όσο βράζουν τα ζυμαρικά, σε μικρό τηγάνι ρίχνετε 30 ml ελαιόλαδο και το βάζετε να κάψει σε ήπια ένταση. Μόλις κάψει ρίχνετε το τρίμμα φρυγανιάς και το σοτάρετε για 3-4 λεπτά να πάρει χρώμα και να γίνει τραγανό, ανακατεύοντας συχνά. Το αφαιρείτε εκτός εστίας.
5. Ολοκληρώνετε το πιάτο
Προσθέτετε τις ελιές στην αγκινάρα με το που σβήνετε την εστία και μόλις τα Castellane είναι έτοιμα τα ρίχνετε στο τηγάνι, και ανακατεύετε καλά. Στη συνέχεια σερβίρετε στα πιάτα και πασπαλίζετε από πάνω μπόλικο φρυγανισμένο τρίμμα ψωμιού, σαν να ήταν τυρί.
Σερβίρισμα
Το πιάτο νομίζω ότι είναι πιο όμορφο αν παρουσιαστεί σερβιρισμένο, όπως περιγράψαμε πιο πάνω, παρά απ’ το τηγάνι στο τραπέζι όπως συνήθως προτείνω σε Ιταλικά ζυμαρικά. Εμείς διαλέξαμε να το απολαύσουμε στα πιάτα της νέας σειράς ALKISTIS της ΙΩΝΙΑ. Σοτάραμε σε δυο αντικολλητικά τηγάνια της νέας σειράς Magic Fest και βράσαμε τα ζυμαρικά στην ανοξείδωτη κατσαρόλα της Fest.