Το Cucina Caruso μαγειρεύει στο Casserole Bistro στο Γέρακα ! Τηλέφωνο κρατήσεων : 210-6618838 (μετά τις 14.00)
Tasting Wales

Tasting Wales: Ταξίδι στην Πατρίδα μου, την Ουαλία

Coming back to the Green, Green Grass of Home!

Ζώντας στην Ελλάδα τα τελευταία 30 χρόνια, έχω συνηθίσει να απαντάω στην ερώτηση “Από που είσαι;” με το “Είμαι απ’ την Αγγλία”. Κάτι που είναι εντελώς ψευδές οφείλω να ομολογήσω, αλλά έτσι τουλάχιστον με γλυτώνει από μια ανούσια μάλλον προσπάθεια μου να εξηγήσω για χιλιοστή φορά τι και που είναι η Ουαλία, στον απορημένο μέσο Έλληνα συνομιλητή. Πολλοί δεν έχουν ιδέα ότι η Ουαλία έχει μια ξεχωριστή κουλτούρα και γλώσσα. Και βέβαια, μια ξεχωριστή ταυτότητα ως χώρα!

welsh flagΟι Ουαλοί δεν μοιάζουν με κανέναν άλλον στη Βρετανία και ξέρουν πόσο διαφορετικοί είναι. Είναι οι Κέλτες, η σκληρή μικροκαμωμένη, σκουρόχρωμη ράτσα, που υπήρξαν οι πρώτοι κάτοικοι του νησιού και δεν αναμείχθηκαν με τα φύλα των κατακτητών που ήρθαν αργότερα απ΄ την ανατολή, αλλά σιγά-σιγά ωθήθηκαν προς τα δυτικά βουνά.

– Laurie Lee, I Can’t Stay Long

Παρόλο που δεν μιλάω Ουαλικά, οι οικογένειες των παππούδων μου τα είχαν ως μητρική γλώσσα. Πολλοί ξένοι δεν συνειδητοποιούν ότι τα Ουαλικά είναι απ’ τις αρχαιότερες Ευρωπαϊκές γλώσσες με λεξιλόγιο και γραμματική εντελώς διαφορετική απ’ τα Αγγλικά. Είναι ιδιαίτερα δύσκολα να τα μάθεις και να τα προφέρεις, καθώς είναι γεμάτα από σκληρά σύμφωνα και μεταλλάξεις

Τώρα αντιλαμβάνομαι ότι ο διάβολος καταλαβαίνει Ουαλικά –Henry IV, Part 1, William Shakespeare

Μπορώ ν’ αντιληφθώ γιατί ο κόσμος δεν γνωρίζει την Ουαλία. Δεν προσφέραμε στον υπόλοιπο κόσμο σημαντικά πράγματα στην τεχνολογία, τις επιστήμες, την αρχιτεκτονική ή στη κουζίνα. Όμως, απ’ την άλλη, έχουμε εξισορροπήσει αυτή την αδυναμία, με πλούτο ταλέντων στο χώρο της τέχνης. Ονόματα όπως oι Richard Burton, Dylan Thomas, Anthony Hopkins, Tom Jones, Shirley Bassey, Roald Dahl και αναρίθμητοι άλλοι, είναι Ουαλοί, χωρίς απαραίτητα ο κόσμος να το γνωρίζει. Οι Εγγλέζοι όταν μας αναγνωρίζουν ως Ουαλούς, συνηθίζουν να ρωτάνε αμέσως “Δηλαδή, έχεις καλή φωνή;”. Οι ανδρικές χορωδίες μας είναι παγκοσμίου φήμης και τα στάδια του ράγκμπι, του εθνικού σπορ μας, πάλλονται απ’ τις εντυπωσιακά πολύπλοκες αρμονίες σε τρεις τόνους, στη διάρκεια των αγώνων.

Διαφήμιση

Είμαστε επίσης γνωστοί για την ιστορία μας στα ανθρακορυχεία της περιοχής, για το ράγκμπι και βέβαια …για τα πρόβατα μας! Με 11 εκατομμύρια πρόβατα, η Ουαλία έχει περίπου 15% του συνολικού πληθυσμού της Ευρώπης. Η οικογένεια μου μάλιστα, νοικιάζει μέρος της γης της, σε ένα τοπικό αγρότη για να βοσκάει τα πρόβατα του, μόνο και μόνο για να τα βλέπουμε στη πλαγιά πάνω απ’ το κήπο μας.

My WalesΈνας απ’ τους τομείς για τους οποίους η Ουαλία σίγουρα δεν είναι γνωστή είναι η κουζίνα της. Μια απ τις σπεσιαλιτέ μας είναι το λεγόμενο Laverbread. Το οποίο βέβαια δεν έχει καμμία σχέση με bread (ψωμί), αλλά πρόκειται για φύκια τηγανητά, που τα μαζεύουν στις ακτές του Gower (στη Νοτιοδυτική Ουαλία, κοντά στο Swansea). Προτιμώ να μη σχολιάσω τη γεύση τους και να αρκεστώ στο να πω ότι είναι μια πολύ πατριωτική επιλογή! Ο Richard Burton το περιέγραψε σαν το “χαβιάρι του Ουαλού”, αλλά αμφιβάλω αν το πρόσφερε στην Elizabeth Taylor!

Αυτό όμως που είναι αδιαμφισβήτητο είναι η ποιότητα και η γευστική ανωτερότητα των πρώτων υλών μας που διαμόρφωσε και τη γαστρονομική μας παράδοση. Το Ουαλέζικο αρνί είναι δικαιολογημένα παγκοσμίου φήμης, καθώς βοσκάει στην αγνή, καταπράσινη φύση της Ουαλίας. Οι φάρμες μας παράγουν μοσχάρια από τη γηγενή ράτσα Welsh black cattle. Η θάλασσά μας έχει εξαιρετική παραγωγή ψαριών στο Pembrokeshire, φάρμες για μύδια στο Bangor, και εκλεκτά στρείδια στο Anglesey.

Διαφήμιση

Τα Ουαλέζικα τυριά είναι τόσο καλά, που κάποτε τα χρησιμοποιούσαν σαν μέσο αποζημίωσης σε περιπτώσεις διαζυγίων. Σύμφωνα μάλιστα με νόμο του ηγέτη της Ουαλίας, Hywel Dda (Χάουελ Δά) περί το 900 μ.Χ., τα τυριά σε άρμη τα κρατούσε η σύζυγος και τα κρεμαστά τυριά ξήρανσης, τα κρατούσε ο σύζυγος!

Παρόλο που η Κέλτικη κουζίνα δεν είναι διαδεδομένη ούτε και εντός Ουαλίας, είμαστε πολύ καλοί στη μαγειρική. Η άριστη ποιότητα υλικών βοηθά πολύ, και έτσι σε όλη την Ουαλία θα ανακαλύψετε πολλά εστιατόρια με βραβευμένους τοπικούς σεφ, που χρησιμοποιούν τα τοπικά προϊόντα κυρίως σε δικές τους πρωτότυπες δημιουργίες και λιγότερο σε παραδοσιακά πιάτα του τόπου. Αν κάποιος ενδιαφέρεται να εντρυφήσει στην Κέλτικη κουζίνα συστήνω πάντως το εξαιρετικό βιβλίο της Gilli Davies, Celtic Cuisine, Graffeg, 2008.

Διαφήμιση

UK-VACATION_20140812_0615

Από τότε που μετακόμισα εδώ, πριν 30 χρόνια, αγαπάω την Ελλάδα. Πιθανά ένας απ’ τους λόγους που αισθάνομαι τόσο οικεία εδώ, είναι ότι υπάρχει έντονη συνάφεια στο ταμπεραμέντο μας, που βέβαια δεν έχει καμία σχέση με των Εγγλέζων. Εξάλλου οι Ουαλοί έχουν περιγραφεί εύστοχα ως “οι Ιταλοί στη βροχή”. Ακόμη, κάποια ελληνικά τοπία, ιδίως το καταπράσινο Πήλιο με τις βραχώδεις ακτογραμμές, μου θυμίζουν έντονα τη Δυτική Ουαλία. Με μια μικρή διαφορά στη θερμοκρασία και τη βροχή, βέβαια!

Αλλά όσο κι’ αν αγαπώ τη ζωή μου στην Ελλάδα, μοιράζομαι ένα πράγμα με όλους τους Ουαλούς που ζουν εκτός της χώρας τους, μια αίσθηση hiraeth – μια Ουαλική λέξη, που χοντρικά σημαίνει νοσταλγία και έλξη προς τις ρίζες μας και τον τρόπο ζωής μας. Κάτι υπάρχει στην Ουαλία που με κάνει να νιώθω ήρεμη, ασφαλής και χαλαρή. Και το ενδιαφέρον είναι ότι αυτά τα ίδια συναισθήματα, έχω δει να τα νιώσουν και όσοι επισκέπτονται τη χώρα μου.

map_wales_largeΜε τον σύντροφό μου, Δημήτρη, και τα τρία παιδιά του, έχουμε επισκεφτεί την Ουαλία δύο φορές τα τελευταία χρόνια (πριν 15 μέρες γυρίσαμε απ’ τη δεύτερη απόδρασή μας εκεί) και ένιωσα πολύ όμορφα, βλέποντας τις ενθουσιώδεις αντιδράσεις τους όταν τους έδειχνα τα μέρη που μεγάλωσα. Με βάση αυτή την εμπειρία μας λοιπόν, και ξεκινώντας την εβδομάδα “Tasting Wales” που διοργανώνει η Βρετανική πρεσβεία στην Αθήνα, αποφασίσαμε να σας δείξουμε 7 μέρη που επισκεφτήκαμε και αγαπάμε στην Ουαλία και 7 γεύματα που απολαύσαμε εκεί.

Τόσο σε αγαπημένα σπίτια, για να μοιραστούμε μαζί σας την οικιακή ατμόσφαιρα του τόπου, όσο και σε pub και εστιατόρια, προορισμούς που ο καθένας μπορεί να επισκεφτεί.

7 αγαπημένοι τόποι & 7 γεύματα, στη Νότια Ουαλία

1. Rose Revived, Llantrithyd (my home) & Llancarfan,
Vale of Glamorgan (κοντά στο Cardiff) και ψητό Ουαλέζικο αρνί

Δεν θα μπορούσα να ξεκινήσω την αφήγηση, αν δεν σας ξεναγήσω πρώτα στο σπίτι μου. Μεγάλωσα στο Llantrithyd, ένα οικισμό τόσο μικρό που δεν έχει πλατεία, μαγαζιά ή pub. Έχει όμως, μια εκκλησία του 11ου αιώνα, όπου ο πατέρας μου συχνά παίζει το εκκλησιαστικό όργανο στις λειτουργίες, και έχει αναλάβει την οργάνωση της αναπαλαίωσης της. Οι καλύτερες μου παιδικές φίλες, έμεναν όλες σε ακτίνα 100 μέτρων απ’ το σπίτι μου και ήταν ένα ειδυλλιακό μέρος να μεγαλώνει κανείς μέσα στην εξοχή.

Οι γονείς μου έχτισαν ένα μοντέρνας αρχιτεκτονικής σπίτι το 1963, που ονομάζεται Rose Revived, σε μια μεγάλη έκταση που σιγά-σιγά εξελίχτηκε σε έναν υπέροχο κήπο. Συνταξιούχοι και οι δυο πια, στα 70 τους, ασχολούνται καθημερινά μόνοι τους μ’ αυτόν και δεν υπάρχει μέρα που η μητέρα μου να μην φτιάξει από μια ανθοδέσμη για να κοσμήσει το τραπέζι. Το σπίτι είναι στη χαμηλή πλευρά του κτήματος, οπότε όσο βλέπει κανείς μέχρι τον ορίζοντα, είναι μέρος του κήπου μας. Όταν ο γιος μου ήταν μικρός, νόμιζε ότι ο κήπος του παππού δεν είχε τέλος. Και έτσι, στο παιδικό του μυαλό, είχε αντιληφθεί ότι όλη η Ουαλία ανήκε στον παππού. Τόσο, που όταν του έλεγα ότι θα πάμε ταξίδι στην Ουαλία, με διόρθωνε λέγοντας “στην Ουαλία του παππού”!

Επίσκεψη σπίτι μου χωρίς να φάμε μπουτάκι από ψητό αρνί Ουαλίας, δεν γίνεται! Η μάνα μου το φτιάχνει πάντα με πατάτες μπουλανζέ και το συνοδεύει όπως κάθε γεύμα με κάτι πράσινο, και στη συγκεκριμένη περίπτωση τα αγαπημένα φασολάκια του Δημήτρη, τα mange-tout, από τον κήπο μας. Το χαρακτηριστικό του τρόπου που εμείς μαγειρεύουμε το αρνί, είναι ότι βγαίνει medium-rare, δηλαδή ροζ, και κόβεται σε φέτες που σερβίρονται με σάλτσα gravy και mint sauce. Η γεύση του είναι πολύ διαφορετική από των ελληνικών αρνιών, είναι σαν να πρόκειται για άλλο είδος κρέατος, οπότε αυτό το ψήσιμο, που μπορεί να σας ξενίζει σε πρώτο άκουσμα, ταιριάζει ιδανικά. Αλλά περισσότερα γι’ αυτό, στο επόμενο άρθρο, που καταγράφουμε με κάθε λεπτομέρεια τη συνταγή της μάνας μου για αρνάκι Ουαλίας με πατάτες μπουλανζέ.

to dhmotiko sxoleio k o St. George sto LLancarfanΤο δημοτικό σχολείο που πήγα ήταν στο διπλανό χωριό Llancarfan. Ήταν ένα κλασικό Ουαλικό σχολείο που χτίστηκε την εποχή της βασίλισσας Βικτωρίας. Θυμάμαι ακόμη τον φόβο και τρόμο που ένιωθα όταν ο διευθυντής, ο κ. Lewis, μας απειλούσε, σε κάθε αταξία μας, με μια βέργα. Στη διπλανή εκκλησία του St. Cadoc, στη πρόσφατη επίσκεψή μας συνειδητοποιήσαμε ότι ανακάλυψαν μοναδικές τοιχογραφίες του 15ου αιώνα που είχαν καλυφθεί από σοβά. Μάλιστα η τοιχογραφία του Αγ. Γεωργίου και του δράκου είναι η πιο μεγάλη και εντυπωσιακή που έχει ποτέ βρεθεί σε Βρετανικό έδαφος.

2. Cardiff Bay και γεύμα στην Côte Brasserie

Κατά τη διάρκεια της βιομηχανικής επανάστασης, το Cardiff ήταν το σημαντικότερο λιμάνι στον κόσμο, μια και η περιοχή παρήγαγε άνθρακα που ήταν το βασικό καύσιμο που τροφοδότησε την επέκταση της βρετανικής αυτοκρατορίας. Ο κόλπος του Cardiff, γνωστός σήμερα ως Cardiff Bay, ήταν το λιμάνι. Ναυτικοί και εργάτες από 50 χώρες είχαν μεταναστεύσει εκεί, με πιο μεγάλες παροικίες τους Σομαλούς, τους Υεμένους και τους Έλληνες. Η πιο διάσημη κάτοικος της περιοχής ήταν η Shirley Bassey, τη βιογραφία της οποίας, έγραψε πρόσφατα ο αδερφός μου, John Williams, περιγράφοντας τη ζωή στο Tiger Bay (όπως τότε λεγόταν το λιμάνι) γεμάτη πορνεία, χαρτοπαιξία, αλκοόλ και υπόκοσμο.

Cardiff BayΣήμερα είναι μια εξαιρετικά τουριστική περιοχή με πολλά αξιοθέατα όπως το Techniquest Science Discovery Centre, που ξετρέλανε τα παιδιά του Δημήτρη τόσο πολύ, που φεύγοντας το απόγευμα, ρώταγαν τι ώρα ανοίγει το επόμενο πρωί. Στη προκυμαία μπορεί κανείς να νοικιάσει καραβάκια για βόλτα στον κόλπο ή να χαλαρώσει σε κάποιο από τα πολλά εστιατόρια, μπαρ, pub και μαγαζιά. Δίπλα είναι το πολιτιστικό και συναυλιακό κέντρο, Wales Millennium Centre, με τη χαρακτηριστική αρχιτεκτονική του.

Εμείς διαλέξαμε να γευματίσουμε με την οικογένειά μου, απέναντι από το Millennium Centre, στην Côte Brasserie, που φημίζεται για τα κλασικά Γαλλικά πιάτα της, πολλά απ’ αυτά, φτιαγμένα με τοπικά υλικά. H περισσότεροι απόλαυσαν το υπέροχο steak frites, ο Δημήτρης με τα βάρβαρα ένστικτά του έπεσε πάνω στο steak tartare και εγώ χάρηκα τα αγαπημένα μου μύδια. Highlight, το pissaladiere, που είναι ένα παραδοσιακό λεπτό ψωμί πίτας, απ’ τη Νίκαια, με καραμελωμένα κρεμμύδια και τυρί Reblochon.

3. Γύρω απ’ το Cardiff: St. Fagan’s, Castell Coch, Penarth και γεύμα στο Bar 44, Penarth

Αν κάποιος θέλει να γυρίσει τον χρόνο πίσω και να βιώσει πως ήταν η Ουαλία μέσα στους αιώνες, αξίζει να επισκεφτεί το St. Fagans National History Museum. Ένα δωρεάν ανοιχτό μουσείο, που έχει στηθεί σαν ένα χωριό με ιστορικά κτίρια απ’ όλη τη χώρα, που μεταφέρθηκαν στο St. Fagans. Τα κτίρια είναι επιπλωμένα με αυθεντικά κομμάτια και αντικείμενα της κάθε εποχής. Ακόμη και τα τζάκια είναι αναμμένα, ώστε να νιώθεις την αυθεντική εμπειρία.

St Fagan'sΣε κοντινή απόσταση υπάρχει και το Castell Coch, μια αναπαράσταση γοτθικού κάστρου που χτίστηκε τον 19ο αιώνα πάνω στα ερείπια του αυθεντικού, από τον 13ο αιώνα. Ανάμεσα στα δάση, η παραμυθένια Γερμανική αρχιτεκτονική του, ξεπροβάλει σαν παραφωνία στην βρετανική λειτουργική λιτότητα των αντίστοιχων κάστρων. Και εδώ τα δωμάτια είναι επιπλωμένα και σε μεταφέρουν σε ένα παραμυθένιο κόσμο.

Castle CochΤο Penarth, στις παρυφές του Cardiff, είναι μια πόλη θέρετρο που χτίστηκε κυρίως επί εποχής της βασίλισσας Βικτώριας και μετέπειτα του Εδουάρδου. Είναι μια περιοχή με πλούσια σπίτια, με θέα στη θάλασσα και μια χαρακτηριστική πρόσφατα ανακαινισμένη προβλήτα. Υπάρχουν πολλά κυριλέ εστιατόρια στο κεντρικό δρόμο και στη παραλιακή οδό. Εμείς και ένα ζευγάρι φίλων που μένει στη πόλη, φάγαμε στο κέντρο του Penarth, στο Bar44, που είναι ένα πολύ ζωντανό tapas bar με αυθεντικούς ισπανικούς μεζέδες.Penarth and Bar 44

4. National Botanic Garden of Wales, Carmarthenshire in SW Wales
και γεύμα στο Wright’s Food Emporium

Μια ώρα οδήγημα δυτικά απ’ το Cardiff βρίσκεται ο εθνικός κήπος που τέλειωσε το 2011 και στεγάζει το μεγαλύτερο στον κόσμο, γυάλινο, θολωτό θερμοκήπιο που σχεδίασε ο διάσημος  Norman Foster. Τα φυτά, στο εντυπωσιακό αυτό θερμοκήπιο, είναι τοποθετημένα ανά χώρα, καλύπτοντας τεράστιο εύρος ειδών. Γύρω απ’ το βασικό θερμοκήπιο υπάρχουν πολλοί ακόμη κήποι από τροπικά μέχρι γηγενή φυτά και μαγαζί για αγορές φυτών και σχετικών ειδών.

National Botanic Gardens and Wright's Food EmporiumΛίγα λεπτά απ’ τον κήπο και στη μέση του πουθενά, βρίσκεται το Wright’s Food Emporium που κάποτε ήταν pub, και τώρα έχει εξελιχτεί σε ένα café με περιορισμένο αλλά ψαγμένο μενού, ντελικατέσσεν και κάβα κρασιών. Είναι ένα μέρος που στηρίζεται 100% στις τοπικές ποιοτικές πρώτες ύλες από επιλεγμένους παραγωγούς και η μαγειρική του απλά προσπαθεί να τις αναδείξει. Πολύ αυθεντικό μενού με εξαιρετικό Welsh Rarebit (μια ελληνοποιημένη συνταγή Welsh Rarebit, θα βρείτε εδώ) και Smoked Salmon & Scrambled eggs και μια υπέροχη plum & almond tart για να μας γλυκάνει.

5. Οι παραλίες Ogmore, Southerndown, Monknash
και γεύμα στο pub The Plough and Harrow, Monknash

Η νότια Ουαλία έχει τη δεύτερη μεγαλύτερη παλίρροια στον κόσμο, που σημαίνει ότι η ακτογραμμή δείχνει εντελώς διαφορετική ανάλογα με την ώρα της ημέρας που θα την επισκεφθεί κάποιος. Μπορεί να βάλεις τη πετσέτα σου στην άμμο, κοντά στο νερό – μια σπάνια ηλιόλουστη μέρα στην Ουαλία – να ξαπλώσεις για 20 λεπτά και όταν σηκωθείς, η θάλασσα να βρίσκεται 50 μέτρα μακρυά και η παραλία να μοιάζει τριπλάσια. Οι περισσότερες παραλίες στην Ουαλία βρίσκονται μπροστά από απότομους γκρεμούς δίνοντας μια άγρια ομορφιά στο τοπίο.

Southerndown BeachΔιαλέξαμε για γεύμα ένα πολύ δημοφιλές ιστορικό pub, το Plough and Harrow, που χρονολογείται από το 1383, διατηρώντας πολλά αυθεντικά στοιχεία της ιστορίας του, όπως τα δοκάρια του ταβανιού που προέρχονται από ναυάγια. Οι κάτοικοι του χωριού, εκείνα τα χρόνια, λειτουργούσαν σαν “πειρατές της στεριάς”, παραπλανώντας με δόλιο τρόπο τα καράβια που περνούσαν, ώστε να πέφτουν στα απότομα βράχια, ζώντας από το εμπόριο των λάφυρων που μάζευαν. Μέχρι και τα πτώματα που τα στοίβαζαν στο pub, αποτελούσαν πηγή κερδοφορίας, μια και στο διπλανό μαγαζί έφτιαχναν φέρετρα που τα πουλούσαν στις οικογένειες των θυμάτων! Έτσι, λέγεται ότι το pub έχει φαντάσματα… που εμείς βέβαια δεν γνωρίσαμε! Αντιθέτως, απολαύσαμε υπέροχο fish & chips, την κλασική επιλογή σε ένα βρετανικό pub, κάτω από τις ακτίνες ενός φευγαλέου ήλιου, ντυμένοι με μπουφάν στον κήπο, μέσα Αυγούστου!Monknash - Plough & Harrow

6. Brecon Beacons και γεύμα στο Felin Fach Griffin

Η Ουαλία εν αντιθέσει με την Αγγλία έχει βουνά. Βουνά βέβαια με προδιαγραφές του νησιού, όχι της Ελλάδας, καθώς η ψηλότερη κορυφή είναι μόλις 886μ., χαμηλότερη απ’ τον Υμητό! Η οροσειρά Brecon Beacons σηματοδοτεί το φυσικό όριο μεταξύ Νότιας και Μεσαίας Ουαλίας και βρίσκεται γύρω στη 1 ώρα οδήγημα απ’ το Cardiff. Μαγευτική διαδρομή που καταλήγει σε μια περιοχή που εναλλάσσονται οι λίμνες, τα δάση και οι φαλακρές βουνοκορφές γεμάτες χορτάρια και θάμνους, όπου βοσκάν τα άγρια Ουαλέζικα πόνυ του βουνού. Μέχρι και οι SAS (ειδικές δυνάμεις) κάνουν εκεί εκπαίδευση επιβίωσης, μια και το χειμώνα οι συνθήκες είναι ιδιαίτερα άγριες και απαιτητικές.

BRECON BEACONΟ δρόμος σε οδηγεί ανάμεσα στο πανέμορφο αυτό τοπίο προς ένα ιδανικό προορισμό για γεύμα και διανυκτέρευση, στο Felin Fach Griffin. Ένα είδος παλιού πανδοχείου, με εξαιρετική κάβα και κουζίνα από βραβευμένο σεφ. Είναι πολύ χαρακτηριστικό της χώρας, ότι συναντάς πολύ αξιόλογα εστιατόρια ή μέρη να φας, κυριολεκτικά στη μέση του πουθενά, κάτι το οποίο στην Ελλάδα δεν έχουμε συνηθίσει. Η ημερήσια εκδρομή στα Brecon Beacons είναι απ αυτές που θα σας δώσουν μια πλήρη εικόνα της άγριας ομορφιάς της Ουαλίας.

7. Garth, Pontardawe και άγριος σολομός

Όπως ξεκίνησα την περιήγηση με μια καθαρά προσωπική επιλογή, τελειώνω με μια επίσκεψη στο σπίτι της “δεύτερης οικογένειας μου”, στο σπίτι των γονιών της καλύτερης φίλης μου, που μεγαλώσαμε μαζί. Το σπίτι ανήκει στην ιστορική οικογένεια Penderel, που έγινε γνωστή όταν ο Richard Penderel, τον Σεπτέμβρη του 1651, κατά την διάρκεια του μόνου εμφυλίου πολέμου στη Βρετανία, έκρυψε μέσα σε μια βελανιδιά τον βασιλιά Κάρολο τον B’, διασώζοντας εντέλει την μοναρχία. Αυτή η ιστορία που διδάσκεται και στο σχολείο, έχει πάρει μυθικές διαστάσεις και γι’ αυτό υπάρχουν τόσα πολλά pubs με το όνομα “The Royal Oak”.

Το υπέροχο αυτό σπίτι, που αποτελείται από συνενώσεις κτισμάτων που έγιναν ανά τους αιώνες, στέκεται ψηλά στο λόφο, στη μέση μιας μεγάλης ιδιοκτησίας που περιλαμβάνει μια λίμνη, ένα βουνό και μια φάρμα. Είναι γεμάτο με αυθεντικά στοιχεία και ιστορικά αντικείμενα της οικογένειας, που συνυπάρχουν αρμονικά με τα σύγχρονα. Το γεύμα που θα θυμόμαστε στο Garth ήταν ένας υπέροχος άγριος σολομός, που, ενώ είχε πιαστεί για τον πρίγκιπα Κάρολο, που έχει σπίτι σχετικά κοντά, για καλή μας τύχη, αυτός αποφάσισε να αγοράσει άλλο ψάρι, και έτσι κατέληξε στο τραπέζι μας. Έγινε ποσέ, με σπιτική hollandaise sauce και βραστά λαχανικά. Μια πραγματικά βασιλική γιορτή από τοπικά υλικά στο τραπέζι!

Ως επίλογος:

TASTING-WALES
© Crown copyright (2014) Visit Wales

Επισκεφτείτε την Ουαλία! Θα νιώσετε οικεία με τους Ουαλούς και την εναλλαγή των τοπίων και θα γεμίσει το μάτι σας πράσινο, που στην Ελλάδα συχνά έχουμε ανάγκη. Όσον αφορά στο φαγητό, είναι σίγουρο ότι όπου κι’ αν πάτε θα έχετε εξαιρετικές επιλογές και θα απολαύσετε τη ποιότητα των τοπικών προϊόντων.

Croeso i Gymru! Welcome to #mywales!

Print Friendly, PDF & Email
Διαφήμιση